Déclinaison / Conjugueur latin
inflecto - Diathèse active
(inflecto, inflectis, inflexi, inflectĕre, inflexum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inflecto |
| II sing. | inflectis |
| III sing. | inflectit |
| I plur. | inflectĭmus |
| II plur. | inflectĭtis |
| III plur. | inflectunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflectēbam |
| II sing. | inflectēbas |
| III sing. | inflectēbat |
| I plur. | inflectebāmus |
| II plur. | inflectebātis |
| III plur. | inflectēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inflectam |
| II sing. | inflectes |
| III sing. | inflectet |
| I plur. | inflectēmus |
| II plur. | inflectētis |
| III plur. | inflectent |
| PARFAIT |
| I sing. | inflexi |
| II sing. | inflexisti |
| III sing. | inflexit |
| I plur. | inflexĭmus |
| II plur. | inflexistis |
| III plur. | inflexērunt, inflexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflexĕram |
| II sing. | inflexĕras |
| III sing. | inflexĕrat |
| I plur. | inflexerāmus |
| II plur. | inflexerātis |
| III plur. | inflexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inflexĕro |
| II sing. | inflexĕris |
| III sing. | inflexĕrit |
| I plur. | inflexerĭmus |
| II plur. | inflexerĭtis |
| III plur. | inflexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inflectam |
| II sing. | inflectas |
| III sing. | inflectat |
| I plur. | inflectāmus |
| II plur. | inflectātis |
| III plur. | inflectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflectĕrem |
| II sing. | inflectĕres |
| III sing. | inflectĕret |
| I plur. | inflecterēmus |
| II plur. | inflecterētis |
| III plur. | inflectĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inflexĕrim |
| II sing. | inflexĕris |
| III sing. | inflexĕrit |
| I plur. | inflexerĭmus |
| II plur. | inflexerĭtis |
| III plur. | inflexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflexissem |
| II sing. | inflexisses |
| III sing. | inflexisset |
| I plur. | inflexissēmus |
| II plur. | inflexissētis |
| III plur. | inflexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inflectĕ |
| II plur. | inflectĭte |
| FUTUR |
| II sing. | inflectĭto |
| III sing. | inflectĭto |
| II plur. | inflectitōte |
| III plur. | inflectunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inflectens, entis |
| FUTUR |
| inflexūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inflectĕre |
| PARFAIT |
| inflexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inflexūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inflexūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inflectendi |
| Datif: | inflectendo |
| Accusatif: | ad inflectendum |
| Ablatif: | inflectendo |
| SUPIN |
| inflexum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFLECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|