Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inflīgor |
| II sing. | inflīgĕris, inflīgĕre |
| III sing. | inflīgĭtur |
| I plur. | inflīgĭmur |
| II plur. | inflīgimĭni |
| III plur. | inflīguntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflīgēbar |
| II sing. | inflīgebāris, inflīgebāre |
| III sing. | inflīgebātur |
| I plur. | inflīgebāmur |
| II plur. | inflīgebamĭni |
| III plur. | inflīgebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inflīgar |
| II sing. | inflīgēris, inflīgēre |
| III sing. | inflīgētur |
| I plur. | inflīgēmur |
| II plur. | inflīgemĭni |
| III plur. | inflīgentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inflictus, a, um sum |
| II sing. | inflictus, a, um es |
| III sing. | inflictus, a, um est |
| I plur. | inflicti, ae, a sumus |
| II plur. | inflicti, ae, a estis |
| III plur. | inflicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflictus, a, um eram |
| II sing. | inflictus, a, um eras |
| III sing. | inflictus, a, um erat |
| I plur. | inflicti, ae, a eramus |
| II plur. | inflicti, ae, a eratis |
| III plur. | inflicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inflictus, a, um ero |
| II sing. | inflictus, a, um eris |
| III sing. | inflictus, a, um erit |
| I plur. | inflicti, ae, a erimus |
| II plur. | inflicti, ae, a eritis |
| III plur. | inflicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inflīgar |
| II sing. | inflīgāris, inflīgāre |
| III sing. | inflīgātur |
| I plur. | inflīgāmur |
| II plur. | inflīgamĭni |
| III plur. | inflīgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflīgĕrer |
| II sing. | inflīgerēris, inflīgerēre |
| III sing. | inflīgerētur |
| I plur. | inflīgerēmur |
| II plur. | inflīgeremĭni |
| III plur. | inflīgerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inflictus, a, um sim |
| II sing. | inflictus, a, um sis |
| III sing. | inflictus, a, um sit |
| I plur. | inflicti, ae, a simus |
| II plur. | inflicti, ae, a sitis |
| III plur. | inflicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflictus, a, um essem |
| II sing. | inflictus, a, um esses |
| III sing. | inflictus, a, um esset |
| I plur. | inflicti, ae, a essemus |
| II plur. | inflicti, ae, a essetis |
| III plur. | inflicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inflīgĕre |
| II plur. | inflīgimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inflīgĭtor |
| III sing. | inflīgĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | inflīguntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inflictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inflīgi |
| PARFAIT |
| Singolare: | inflictus, a, um esse |
| Plurale: | inflicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| inflictum esse |
| GERUNDIVO |
| inflīgendus, a, um |
| SUPIN |
| inflictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFLIGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|