Déclinaison / Conjugueur latin
infrēnor - Diathèse passive
(infrēno, infrēnas, infrenavi, infrēnāre, infrenatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infrēnor |
| II sing. | infrēnāris, infrēnāre |
| III sing. | infrēnātur |
| I plur. | infrēnāmur |
| II plur. | infrēnamĭni |
| III plur. | infrēnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infrēnābar |
| II sing. | infrēnabāris, infrēnabāre |
| III sing. | infrēnabātur |
| I plur. | infrēnabāmur |
| II plur. | infrēnabamĭni |
| III plur. | infrēnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infrēnābor |
| II sing. | infrēnabĕris, infrēnabĕre |
| III sing. | infrēnabĭtur |
| I plur. | infrēnabĭmur |
| II plur. | infrēnabimĭni |
| III plur. | infrēnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | infrenatus, a, um sum |
| II sing. | infrenatus, a, um es |
| III sing. | infrenatus, a, um est |
| I plur. | infrenati, ae, a sumus |
| II plur. | infrenati, ae, a estis |
| III plur. | infrenati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infrenatus, a, um eram |
| II sing. | infrenatus, a, um eras |
| III sing. | infrenatus, a, um erat |
| I plur. | infrenati, ae, a eramus |
| II plur. | infrenati, ae, a eratis |
| III plur. | infrenati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infrenatus, a, um ero |
| II sing. | infrenatus, a, um eris |
| III sing. | infrenatus, a, um erit |
| I plur. | infrenati, ae, a erimus |
| II plur. | infrenati, ae, a eritis |
| III plur. | infrenati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infrēner |
| II sing. | infrēnēris, infrēnēre |
| III sing. | infrēnētur |
| I plur. | infrēnēmur |
| II plur. | infrēnemĭni |
| III plur. | infrēnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infrēnārer |
| II sing. | infrēnarēris, infrēnarēre |
| III sing. | infrēnarētur |
| I plur. | infrēnarēmur |
| II plur. | infrēnaremĭni |
| III plur. | infrēnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infrenatus, a, um sim |
| II sing. | infrenatus, a, um sis |
| III sing. | infrenatus, a, um sit |
| I plur. | infrenati, ae, a simus |
| II plur. | infrenati, ae, a sitis |
| III plur. | infrenati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infrenatus, a, um essem |
| II sing. | infrenatus, a, um esses |
| III sing. | infrenatus, a, um esset |
| I plur. | infrenati, ae, a essemus |
| II plur. | infrenati, ae, a essetis |
| III plur. | infrenati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infrēnāre |
| II plur. | infrēnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infrēnātor |
| III sing. | infrēnātor |
| II plur. | |
| III plur. | infrēnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infrenatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infrēnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infrenatus, a, um esse |
| Plurale: | infrenati, ae, a esse |
| FUTUR |
| infrenatum esse |
| GERUNDIVO |
| infrēnandus, a, um | |