Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | infulcĭor |
| II sing. | infulcīris, infulcīre |
| III sing. | infulcītur |
| I plur. | infulcīmur |
| II plur. | infulcimĭni |
| III plur. | infulciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infulciēbar |
| II sing. | infulciebāris, infulciebāre |
| III sing. | infulciebātur |
| I plur. | infulciebāmur |
| II plur. | infulciebamĭni |
| III plur. | infulciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infulcĭar |
| II sing. | infulciēris, infulciēre |
| III sing. | infulciētur |
| I plur. | infulciēmur |
| II plur. | infulciemĭni |
| III plur. | infulcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | infultus, a, um sum |
| II sing. | infultus, a, um es |
| III sing. | infultus, a, um est |
| I plur. | infulti, ae, a sumus |
| II plur. | infulti, ae, a estis |
| III plur. | infulti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infultus, a, um eram |
| II sing. | infultus, a, um eras |
| III sing. | infultus, a, um erat |
| I plur. | infulti, ae, a eramus |
| II plur. | infulti, ae, a eratis |
| III plur. | infulti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infultus, a, um ero |
| II sing. | infultus, a, um eris |
| III sing. | infultus, a, um erit |
| I plur. | infulti, ae, a erimus |
| II plur. | infulti, ae, a eritis |
| III plur. | infulti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infulcĭar |
| II sing. | infulciāris, infulciāre |
| III sing. | infulciātur |
| I plur. | infulciāmur |
| II plur. | infulciamĭni |
| III plur. | infulciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infulcīrer |
| II sing. | infulcirēris, infulsirēre |
| III sing. | infulcirētur |
| I plur. | infulcirēmur |
| II plur. | infulcirēmini |
| III plur. | infulcirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infultus, a, um sim |
| II sing. | infultus, a, um sis |
| III sing. | infultus, a, um sit |
| I plur. | infulti, ae, a simus |
| II plur. | infulti, ae, a sitis |
| III plur. | infulti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infultus, a, um essem |
| II sing. | infultus, a, um esses |
| III sing. | infultus, a, um esset |
| I plur. | infulti, ae, a essemus |
| II plur. | infulti, ae, a essetis |
| III plur. | infulti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infulcīre |
| II plur. | infulcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infulcītor |
| III sing. | infulcītor |
| II plur. | |
| III plur. | infulciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infultus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infulcīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infultus, a, um esse |
| Plurale: | infulti, ae, a esse |
| FUTUR |
| infultum esse |
| GERUNDIVO |
| infulciendus, a, um |
| SUPIN |
| infultu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFULCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|