Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inhumanatus |
| Gen. | inhumanati |
| Dat. | inhumanato |
| Acc. | inhumanatum |
| Abl. | inhumanato |
| Voc. | inhumanate |
| PLURIEL |
| Nom. | inhumanati |
| Gen. | inhumanatōrum |
| Dat. | inhumanatis |
| Acc. | inhumanatos |
| Abl. | inhumanatis |
| Voc. | inhumanati |
| SINGULIER |
| Nom. | inhumanată |
| Gen. | inhumanatae |
| Dat. | inhumanatae |
| Acc. | inhumanatam |
| Abl. | inhumanatā |
| Voc. | inhumanată |
| PLURIEL |
| Nom. | inhumanatae |
| Gen. | inhumanatārum |
| Dat. | inhumanatis |
| Acc. | inhumanatas |
| Abl. | inhumanatis |
| Voc. | inhumanatae |
| SINGULIER |
| Nom. | inhumanatum |
| Gen. | inhumanati |
| Dat. | inhumanato |
| Acc. | inhumanatum |
| Abl. | inhumanato |
| Voc. | inhumanatum |
| PLURIEL |
| Nom. | inhumanata |
| Gen. | inhumanatōrum |
| Dat. | inhumanatis |
| Acc. | inhumanata |
| Abl. | inhumanatis | |