Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inlectus |
| Gen. | inlecti |
| Dat. | inlecto |
| Acc. | inlectum |
| Abl. | inlecto |
| Voc. | inlecte |
| PLURIEL |
| Nom. | inlecti |
| Gen. | inlectōrum |
| Dat. | inlectis |
| Acc. | inlectos |
| Abl. | inlectis |
| Voc. | inlecti |
| SINGULIER |
| Nom. | inlectă |
| Gen. | inlectae |
| Dat. | inlectae |
| Acc. | inlectam |
| Abl. | inlectā |
| Voc. | inlectă |
| PLURIEL |
| Nom. | inlectae |
| Gen. | inlectārum |
| Dat. | inlectis |
| Acc. | inlectas |
| Abl. | inlectis |
| Voc. | inlectae |
| SINGULIER |
| Nom. | inlectum |
| Gen. | inlecti |
| Dat. | inlecto |
| Acc. | inlectum |
| Abl. | inlecto |
| Voc. | inlectum |
| PLURIEL |
| Nom. | inlecta |
| Gen. | inlectōrum |
| Dat. | inlectis |
| Acc. | inlecta |
| Abl. | inlectis | |