Déclinaison / Conjugueur latin
inmŏror - Diathèse active
(inmŏror, inmŏrāris, inmŏrāri, inmoratus, inmoratum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | inmŏror |
| II sing. | inmŏrāris, inmŏrāre |
| III sing. | inmŏrātur |
| I plur. | inmŏrāmur |
| II plur. | inmŏramĭni |
| III plur. | inmŏrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inmŏrābar |
| II sing. | inmŏrabāris, inmŏrabāre |
| III sing. | inmŏrabātur |
| I plur. | inmŏrabāmus |
| II plur. | inmŏrabamĭni |
| III plur. | inmŏrantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inmŏrābor |
| II sing. | inmŏrabĕris, inmŏrabĕre |
| III sing. | inmŏrabĭtur |
| I plur. | inmŏrabĭmur |
| II plur. | inmŏrabimĭni |
| III plur. | inmŏrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inmoratus, a, um sum |
| II sing. | inmoratus, a, um es |
| III sing. | inmoratus, a, um est |
| I plur. | inmorati, ae, a sumus |
| II plur. | inmorati, ae, a estis |
| III plur. | inmorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inmoratus, a, um eram |
| II sing. | inmoratus, a, um eras |
| III sing. | inmoratus, a, um erat |
| I plur. | inmorati, ae, a eramus |
| II plur. | inmorati, ae, a eratis |
| III plur. | inmorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inmoratus, a, um ero |
| II sing. | inmoratus, a, um eris |
| III sing. | inmoratus, a, um erit |
| I plur. | inmorati, ae, a erimus |
| II plur. | inmorati, ae, a eritis |
| III plur. | inmorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inmŏrer |
| II sing. | inmŏrēris, inmŏrēre |
| III sing. | inmŏrētur |
| I plur. | inmŏrēmur |
| II plur. | inmŏremĭni |
| III plur. | inmŏrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inmŏrārer |
| II sing. | inmŏrarēris, inmŏrarēre |
| III sing. | inmŏrarētur |
| I plur. | inmŏrāremur |
| II plur. | inmŏraremĭni |
| III plur. | inmŏrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inmoratus, a, um sim |
| II sing. | inmoratus, a, um sis |
| III sing. | inmoratus, a, um sit |
| I plur. | inmorati, ae, a simus |
| II plur. | inmorati, ae, a sitis |
| III plur. | inmorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inmoratus, a, um essem |
| II sing. | inmoratus, a, um esses |
| III sing. | inmoratus, a, um esset |
| I plur. | inmorati, ae, a essemus |
| II plur. | inmorati, ae, a essetis |
| III plur. | inmorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inmŏrāre |
| II plur. | inmŏramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inmŏrātor |
| III sing. | inmŏrātor |
| II plur. | |
| III plur. | inmŏrantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inmŏrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inmoratus, a, um esse |
| Plurale: | inmorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | inmoratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inmoratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inmŏrans, antis |
| FUTUR |
| inmoratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | inmoratum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inmŏrandi |
| Datif: | inmŏrando |
| Accusatif: | inmŏrandum |
| Ablatif: | inmŏrando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |