Déclinaison / Conjugueur latin
innītor - Diathèse active
(innītor, innītĕris, innīti, innixus, innixum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | innītor |
| II sing. | innītĕris, innītĕre |
| III sing. | innītĭtur |
| I plur. | innītĭmur |
| II plur. | innītimĭni |
| III plur. | innītuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innītēbar |
| II sing. | innītebāris, innītebāre |
| III sing. | innītebātur |
| I plur. | innītebāmur |
| II plur. | innītebamĭni |
| III plur. | innītebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | innītar |
| II sing. | innītēris, innītēre |
| III sing. | innītētur |
| I plur. | innītēmur |
| II plur. | innītemĭni |
| III plur. | innītentur |
| PARFAIT |
| I sing. | innixus o innisus, a, um sum |
| II sing. | innixus o innisus, a, um es |
| III sing. | innixus o innisus, a, um est |
| I plur. | innixi o innisi, ae, a sumus |
| II plur. | innixi o innisi, ae, a estis |
| III plur. | innixi o innisi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innixus o innisus, a, um eram |
| II sing. | innixus o innisus, a, um eras |
| III sing. | innixus o innisus, a, um erat |
| I plur. | innixi o innisi, ae, a eramus |
| II plur. | innixi o innisi, ae, a eratis |
| III plur. | innixi o innisi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | innixus o innisus, a, um ero |
| II sing. | innixus o innisus, a, um eris |
| III sing. | innixus o innisus, a, um erit |
| I plur. | innixi o innisi, ae, a erimus |
| II plur. | innixi o innisi, ae, a eritis |
| III plur. | innixi o innisi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | innītar |
| II sing. | innītāris, innītāre |
| III sing. | innītātur |
| I plur. | innītāmur |
| II plur. | innītamĭni |
| III plur. | innītantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | innītĕrer |
| II sing. | innīterēris, innīterēre |
| III sing. | innīterētur |
| I plur. | innīterēmur |
| II plur. | innīteremĭni |
| III plur. | innīterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | innixus o innisus, a, um sim |
| II sing. | innixus o innisus, a, um sis |
| III sing. | innixus o innisus, a, um sit |
| I plur. | innixi o innisi, ae, a simus |
| II plur. | innixi o innisi, ae, a sitis |
| III plur. | innixi o innisi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | innixus o innisus, a, um essem |
| II sing. | innixus o innisus, a, um esses |
| III sing. | innixus o innisus, a, um esset |
| I plur. | innixi o innisi, ae, a essemus |
| II plur. | innixi o innisi, ae, a essetis |
| III plur. | innixi o innisi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | innītĕre |
| II plur. | innītimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | innītĭtor |
| III sing. | innītĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | innītuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| innīti |
| PARFAIT |
| Singolare: | innixus o innisus, a, um esse |
| Plurale: | innixi o innisi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | innixūrūm o innisūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | innixūros o innisūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| innītens, entis |
| FUTUR |
| innixūrūs o innisūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | innixum o innisum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | innītendi |
| Datif: | innītendo |
| Accusatif: | innītendum |
| Ablatif: | innītendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |