Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏlens |
| Gen. | inolentis |
| Dat. | inolenti |
| Acc. | inolentem |
| Abl. | inolenti |
| Voc. | ĭnŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | inolentes |
| Gen. | inolentĭum |
| Dat. | inolentĭbus |
| Acc. | inolentes |
| Abl. | inolentĭbus |
| Voc. | inolentes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏlens |
| Gen. | inolentis |
| Dat. | inolenti |
| Acc. | inolentem |
| Abl. | inolenti |
| Voc. | ĭnŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | inolentes |
| Gen. | inolentĭum |
| Dat. | inolentĭbus |
| Acc. | inolentes |
| Abl. | inolentĭbus |
| Voc. | inolentes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnŏlens |
| Gen. | inolentis |
| Dat. | inolenti |
| Acc. | ĭnŏlens |
| Abl. | inolenti |
| Voc. | ĭnŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | inolentĭa |
| Gen. | inolentĭum |
| Dat. | inolentĭbus |
| Acc. | inolentĭa |
| Abl. | inolentĭbus | |