Déclinaison / Conjugueur latin
inpĕdĭo - Diathèse active
(inpĕdĭo, inpĕdis, inpedii, inpĕdīre, inpeditum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕdĭo |
| II sing. | inpĕdis |
| III sing. | inpĕdit |
| I plur. | inpĕdīmus |
| II plur. | inpĕdītis |
| III plur. | inpĕdĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕdiēbam |
| II sing. | inpĕdiēbas |
| III sing. | inpĕdiēbat |
| I plur. | inpĕdiebāmus |
| II plur. | inpĕdiebātis |
| III plur. | inpĕdiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpĕdĭam |
| II sing. | inpĕdĭes |
| III sing. | inpĕdĭet |
| I plur. | inpĕdiēmus |
| II plur. | inpĕdiētis |
| III plur. | inpĕdĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpedii o inpedivi |
| II sing. | inpediisti o inpedivisti |
| III sing. | inpediit o inpedivit |
| I plur. | inpediĭmus o inpedivĭmus |
| II plur. | inpediistis o inpedivistis |
| III plur. | inpediērunt o inpedivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpediĕram o inpedivĕram |
| II sing. | inpediĕras o inpedivĕras |
| III sing. | inpediĕrat o inpedivĕrat |
| I plur. | inpedierāmus o inpediverāmus |
| II plur. | inpedierātis o inpediverātis |
| III plur. | inpediĕrant o inpedivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inpediĕro o inpedivĕro |
| II sing. | inpediĕris o inpedivĕris |
| III sing. | inpediĕrit o inpedivĕrit |
| I plur. | inpedierĭmus o inpediverĭmus |
| II plur. | inpedierĭtis o inpediverĭtis |
| III plur. | inpediĕrint o inpedivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕdĭam |
| II sing. | inpĕdĭas |
| III sing. | inpĕdĭat |
| I plur. | inpĕdiāmus |
| II plur. | inpĕdiātis |
| III plur. | inpĕdĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕdīrem |
| II sing. | inpĕdīres |
| III sing. | inpĕdīret |
| I plur. | inpĕdirēmus |
| II plur. | inpĕdirētis |
| III plur. | inpĕdīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpediĕrim o inpedivĕrim |
| II sing. | inpediĕris o inpedivĕris |
| III sing. | inpediĕrit o inpedivĕrit |
| I plur. | inpedierĭmus o inpediverĭmus |
| II plur. | inpedierĭtis o inpediverĭtis |
| III plur. | inpediĕrint o inpedivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpediissem o inpedivissem |
| II sing. | inpediisses o inpedivisses |
| III sing. | inpediisset o inpedivisset |
| I plur. | inpediissēmus o inpedivissēmus |
| II plur. | inpediissētis o inpedivissētis |
| III plur. | inpediissent o inpedivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inpĕdi |
| II plur. | inpĕdīte |
| FUTUR |
| II sing. | inpĕdīto |
| III sing. | inpĕdīto |
| II plur. | inpĕditōte |
| III plur. | inpĕdiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inpĕdiens, ientis |
| FUTUR |
| inpeditūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inpĕdīre |
| PARFAIT |
| inpediisse o inpedivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inpeditūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inpeditūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inpĕdiendi |
| Datif: | inpĕdiendo |
| Accusatif: | ad inpĕdiendum |
| Ablatif: | inpĕdiendo |
| SUPIN |
| inpeditum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPEDIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|