Déclinaison / Conjugueur latin
inpinguo - Diathèse active
(inpinguo, inpinguas, inpinguavi, inpinguāre, inpinguatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inpinguo |
| II sing. | inpinguas |
| III sing. | inpinguat |
| I plur. | inpinguāmus |
| II plur. | inpinguātis |
| III plur. | inpinguant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpinguābam |
| II sing. | inpinguābas |
| III sing. | inpinguābat |
| I plur. | inpinguabāmus |
| II plur. | inpinguabātis |
| III plur. | inpinguābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpinguābo |
| II sing. | inpinguābis |
| III sing. | inpinguābit |
| I plur. | inpinguabĭmus |
| II plur. | inpinguabĭtis |
| III plur. | inpinguābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inpinguavi |
| II sing. | inpinguavisti |
| III sing. | inpinguavit |
| I plur. | inpinguavĭmus |
| II plur. | inpinguavistis |
| III plur. | inpinguavēreunt, inpinguavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpinguavĕram |
| II sing. | inpinguavĕras |
| III sing. | inpinguavĕrat |
| I plur. | inpinguaverāmus |
| II plur. | inpinguaverātis |
| III plur. | inpinguavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inpinguavĕro |
| II sing. | inpinguavĕris |
| III sing. | inpinguavĕrit |
| I plur. | inpinguaverĭmus |
| II plur. | inpinguaverĭtis |
| III plur. | inpinguavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpinguem |
| II sing. | inpingues |
| III sing. | inpinguet |
| I plur. | inpinguēmus |
| II plur. | inpinguētis |
| III plur. | inpinguent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpinguārem |
| II sing. | inpinguāres |
| III sing. | inpinguāret |
| I plur. | inpinguarēmus |
| II plur. | inpinguarētis |
| III plur. | inpinguārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inpinguavĕrim |
| II sing. | inpinguavĕris |
| III sing. | inpinguavĕrit |
| I plur. | inpinguaverĭmus |
| II plur. | inpinguaverĭtis |
| III plur. | inpinguavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inpinguavissem |
| II sing. | inpinguavisses |
| III sing. | inpinguavisset |
| I plur. | inpinguavissēmus |
| II plur. | inpinguavissētis |
| III plur. | inpinguavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inpingua |
| II plur. | inpinguāte |
| FUTUR |
| II sing. | inpinguāto |
| III sing. | inpinguāto |
| II plur. | inpinguatōte |
| III plur. | inpinguanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inpinguans, antis |
| FUTUR |
| inpinguatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inpinguāre |
| PARFAIT |
| inpinguavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inpinguatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inpinguatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inpinguandi |
| Datif: | inpinguando |
| Accusatif: | ad inpinguandum |
| Ablatif: | inpinguando |
| SUPIN |
| inpinguatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPINGUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|