Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | inrētĭor |
| II sing. | inrētīris, inrētīre |
| III sing. | inrētītur |
| I plur. | inrētīmur |
| II plur. | inrētimĭni |
| III plur. | inrētiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrētiēbar |
| II sing. | inrētiebāris, inrētiebāre |
| III sing. | inrētiebātur |
| I plur. | inrētiebāmur |
| II plur. | inrētiebamĭni |
| III plur. | inrētiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inrētĭar |
| II sing. | inrētiēris, inrētiēre |
| III sing. | inrētiētur |
| I plur. | inrētiēmur |
| II plur. | inrētiemĭni |
| III plur. | inrētientur |
| PARFAIT |
| I sing. | inretitus, a, um sum |
| II sing. | inretitus, a, um es |
| III sing. | inretitus, a, um est |
| I plur. | inretiti, ae, a sumus |
| II plur. | inretiti, ae, a estis |
| III plur. | inretiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inretitus, a, um eram |
| II sing. | inretitus, a, um eras |
| III sing. | inretitus, a, um erat |
| I plur. | inretiti, ae, a eramus |
| II plur. | inretiti, ae, a eratis |
| III plur. | inretiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inretitus, a, um ero |
| II sing. | inretitus, a, um eris |
| III sing. | inretitus, a, um erit |
| I plur. | inretiti, ae, a erimus |
| II plur. | inretiti, ae, a eritis |
| III plur. | inretiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inrētĭar |
| II sing. | inrētiāris, inrētiāre |
| III sing. | inrētiātur |
| I plur. | inrētiāmur |
| II plur. | inrētiamĭni |
| III plur. | inrētiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inrētīrer |
| II sing. | inrētirēris, inretiirēre |
| III sing. | inrētirētur |
| I plur. | inrētirēmur |
| II plur. | inrētirēmini |
| III plur. | inrētirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inretitus, a, um sim |
| II sing. | inretitus, a, um sis |
| III sing. | inretitus, a, um sit |
| I plur. | inretiti, ae, a simus |
| II plur. | inretiti, ae, a sitis |
| III plur. | inretiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inretitus, a, um essem |
| II sing. | inretitus, a, um esses |
| III sing. | inretitus, a, um esset |
| I plur. | inretiti, ae, a essemus |
| II plur. | inretiti, ae, a essetis |
| III plur. | inretiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inrētīre |
| II plur. | inrētimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inrētītor |
| III sing. | inrētītor |
| II plur. | |
| III plur. | inrētiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inretitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inrētīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inretitus, a, um esse |
| Plurale: | inretiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| inretitum esse |
| GERUNDIVO |
| inrētiendus, a, um |
| SUPIN |
| inretitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INRETIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|