Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | insānĭo |
| II sing. | insānis |
| III sing. | insānit |
| I plur. | insānīmus |
| II plur. | insānītis |
| III plur. | insānĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insāniēbam |
| II sing. | insāniēbas |
| III sing. | insāniēbat |
| I plur. | insāniebāmus |
| II plur. | insāniebātis |
| III plur. | insāniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insānĭam |
| II sing. | insānĭes |
| III sing. | insānĭet |
| I plur. | insāniēmus |
| II plur. | insāniētis |
| III plur. | insānĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | insanii o insanivi |
| II sing. | insaniisti o insanivisti |
| III sing. | insaniit o insanivit |
| I plur. | insaniĭmus o insanivĭmus |
| II plur. | insaniistis o insanivistis |
| III plur. | insaniērunt o insanivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insaniĕram o insanivĕram |
| II sing. | insaniĕras o insanivĕras |
| III sing. | insaniĕrat o insanivĕrat |
| I plur. | insanierāmus o insaniverāmus |
| II plur. | insanierātis o insaniverātis |
| III plur. | insaniĕrant o insanivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insaniĕro o insanivĕro |
| II sing. | insaniĕris o insanivĕris |
| III sing. | insaniĕrit o insanivĕrit |
| I plur. | insanierĭmus o insaniverĭmus |
| II plur. | insanierĭtis o insaniverĭtis |
| III plur. | insaniĕrint o insanivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insānĭam |
| II sing. | insānĭas |
| III sing. | insānĭat |
| I plur. | insāniāmus |
| II plur. | insāniātis |
| III plur. | insānĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insānīrem |
| II sing. | insānīres |
| III sing. | insānīret |
| I plur. | insānirēmus |
| II plur. | insānirētis |
| III plur. | insānirent |
| PARFAIT |
| I sing. | insaniĕrim o insanivĕrim |
| II sing. | insaniĕris o insanivĕris |
| III sing. | insaniĕrit o insanivĕrit |
| I plur. | insanierĭmus o insaniverĭmus |
| II plur. | insanierĭtis o insaniverĭtis |
| III plur. | insaniĕrint o insanivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insaniissem o insanivissem |
| II sing. | insaniisses o insanivisses |
| III sing. | insaniisset o insanivisset |
| I plur. | insaniissēmus o insanivissēmus |
| II plur. | insaniissētis o insanivissētis |
| III plur. | insaniissent o insanivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insāni |
| II plur. | insānīte |
| FUTUR |
| II sing. | insānīto |
| III sing. | insānīto |
| II plur. | insānitōte |
| III plur. | insāniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insāniens, ientis |
| FUTUR |
| insanitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insānīre |
| PARFAIT |
| insaniisse o insanivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insanitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insanitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insāniendi |
| Datif: | insāniendo |
| Accusatif: | ad insāniendum |
| Ablatif: | insāniendo |
| SUPIN |
| insanitum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSANIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|