Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | insensatus |
| Gen. | insensati |
| Dat. | insensato |
| Acc. | insensatum |
| Abl. | insensato |
| Voc. | insensate |
| PLURIEL |
| Nom. | insensati |
| Gen. | insensatōrum |
| Dat. | insensatis |
| Acc. | insensatos |
| Abl. | insensatis |
| Voc. | insensati |
| SINGULIER |
| Nom. | insensată |
| Gen. | insensatae |
| Dat. | insensatae |
| Acc. | insensatam |
| Abl. | insensatā |
| Voc. | insensată |
| PLURIEL |
| Nom. | insensatae |
| Gen. | insensatārum |
| Dat. | insensatis |
| Acc. | insensatas |
| Abl. | insensatis |
| Voc. | insensatae |
| SINGULIER |
| Nom. | insensatum |
| Gen. | insensati |
| Dat. | insensato |
| Acc. | insensatum |
| Abl. | insensato |
| Voc. | insensatum |
| PLURIEL |
| Nom. | insensata |
| Gen. | insensatōrum |
| Dat. | insensatis |
| Acc. | insensata |
| Abl. | insensatis | |