Déclinaison / Conjugueur latin
inservĭo - Diathèse active
(inservĭo, inservis, inservii, inservīre, inservitum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inservĭo |
| II sing. | inservis |
| III sing. | inservit |
| I plur. | inservīmus |
| II plur. | inservītis |
| III plur. | inservĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inserviēbam |
| II sing. | inserviēbas |
| III sing. | inserviēbat |
| I plur. | inserviebāmus |
| II plur. | inserviebātis |
| III plur. | inserviēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inservĭam |
| II sing. | inservĭes, inservĭbis |
| III sing. | inservĭet |
| I plur. | inserviēmus |
| II plur. | inserviētis |
| III plur. | inservĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | inservii o inservivi |
| II sing. | inserviisti o inservivisti |
| III sing. | inserviit o inservivit |
| I plur. | inserviĭmus o inservivĭmus |
| II plur. | inserviistis o inservivistis |
| III plur. | inserviērunt o inservivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inserviĕram o inservivĕram |
| II sing. | inserviĕras o inservivĕras |
| III sing. | inserviĕrat o inservivĕrat |
| I plur. | inservierāmus o inserviverāmus |
| II plur. | inservierātis o inserviverātis |
| III plur. | inserviĕrant o inservivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inserviĕro o inservivĕro |
| II sing. | inserviĕris o inservivĕris |
| III sing. | inserviĕrit o inservivĕrit |
| I plur. | inservierĭmus o inserviverĭmus |
| II plur. | inservierĭtis o inserviverĭtis |
| III plur. | inserviĕrint o inservivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inservĭam |
| II sing. | inservĭas |
| III sing. | inservĭat |
| I plur. | inserviāmus |
| II plur. | inserviātis |
| III plur. | inservĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inservīrem |
| II sing. | inservīres |
| III sing. | inservīret |
| I plur. | inservirēmus |
| II plur. | inservirētis |
| III plur. | inservīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inserviĕrim o inservivĕrim |
| II sing. | inserviĕris o inservivĕris |
| III sing. | inserviĕrit o inservivĕrit |
| I plur. | inservierĭmus o inserviverĭmus |
| II plur. | inservierĭtis o inserviverĭtis |
| III plur. | inserviĕrint o inservivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inserviissem o inservivissem |
| II sing. | inserviisses o inservivisses |
| III sing. | inserviisset o inservivisset |
| I plur. | inserviissēmus o inservivissēmus |
| II plur. | inserviissētis o inservivissētis |
| III plur. | inserviissent o inservivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inservi |
| II plur. | inservīte |
| FUTUR |
| II sing. | inservīto |
| III sing. | inservīto |
| II plur. | inservitōte |
| III plur. | inserviunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inserviens, ientis |
| FUTUR |
| inservitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inservīre |
| PARFAIT |
| inserviisse o inservivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inservitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inservitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inserviendi |
| Datif: | inserviendo |
| Accusatif: | ad inserviendum |
| Ablatif: | inserviendo |
| SUPIN |
| inservitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSERVIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|