Déclinaison / Conjugueur latin
insisto - Diathèse active
(insisto, insistis, insistĕre, institi)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insisto |
| II sing. | insistis |
| III sing. | insistit |
| I plur. | insistĭmus |
| II plur. | insistĭtis |
| III plur. | insistunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insistēbam |
| II sing. | insistēbas |
| III sing. | insistēbat |
| I plur. | insistebāmus |
| II plur. | insistebātis |
| III plur. | insistēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insistam |
| II sing. | insistes |
| III sing. | insistet |
| I plur. | insistēmus |
| II plur. | insistētis |
| III plur. | insistent |
| PARFAIT |
| I sing. | institi |
| II sing. | institisti |
| III sing. | institit |
| I plur. | institĭmus |
| II plur. | institistis |
| III plur. | institērunt, institēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | institĕram |
| II sing. | institĕras |
| III sing. | institĕrat |
| I plur. | institerāmus |
| II plur. | institerātis |
| III plur. | institĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | institĕro |
| II sing. | institĕris |
| III sing. | institĕrit |
| I plur. | institerĭmus |
| II plur. | institerĭtis |
| III plur. | institĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insistam |
| II sing. | insistas |
| III sing. | insistat |
| I plur. | insistāmus |
| II plur. | insistātis |
| III plur. | insistant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insistĕrem |
| II sing. | insistĕres |
| III sing. | insistĕret |
| I plur. | insisterēmus |
| II plur. | insisterētis |
| III plur. | insistĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | institĕrim |
| II sing. | institĕris |
| III sing. | institĕrit |
| I plur. | institerĭmus |
| II plur. | institerĭtis |
| III plur. | institĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | institissem |
| II sing. | institisses |
| III sing. | institisset |
| I plur. | institissēmus |
| II plur. | institissētis |
| III plur. | institissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insistĕ |
| II plur. | insistĭte |
| FUTUR |
| II sing. | insistĭto |
| III sing. | insistĭto |
| II plur. | insistitōte |
| III plur. | insistunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insistens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insistĕre |
| PARFAIT |
| institisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insistendi |
| Datif: | insistendo |
| Accusatif: | ad insistendum |
| Ablatif: | insistendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSISTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|