Déclinaison / Conjugueur latin
instinguor - Diathèse passive
(instinguo, instinguis, instinxi, instinguĕre, instinctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instinguor |
| II sing. | instinguĕris, instinguĕre |
| III sing. | instinguĭtur |
| I plur. | instinguĭmur |
| II plur. | instinguimĭni |
| III plur. | instinguuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instinguēbar |
| II sing. | instinguebāris, instinguebāre |
| III sing. | instinguebātur |
| I plur. | instinguebāmur |
| II plur. | instinguebamĭni |
| III plur. | instinguebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instinguar |
| II sing. | instinguēris, instinguēre |
| III sing. | instinguētur |
| I plur. | instinguēmur |
| II plur. | instinguemĭni |
| III plur. | instinguentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instinctus, a, um sum |
| II sing. | instinctus, a, um es |
| III sing. | instinctus, a, um est |
| I plur. | instincti, ae, a sumus |
| II plur. | instincti, ae, a estis |
| III plur. | instincti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instinctus, a, um eram |
| II sing. | instinctus, a, um eras |
| III sing. | instinctus, a, um erat |
| I plur. | instincti, ae, a eramus |
| II plur. | instincti, ae, a eratis |
| III plur. | instincti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instinctus, a, um ero |
| II sing. | instinctus, a, um eris |
| III sing. | instinctus, a, um erit |
| I plur. | instincti, ae, a erimus |
| II plur. | instincti, ae, a eritis |
| III plur. | instincti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | instinguar |
| II sing. | instinguāris, instinguāre |
| III sing. | instinguātur |
| I plur. | instinguāmur |
| II plur. | instinguamĭni |
| III plur. | instinguantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instinguĕrer |
| II sing. | instinguerēris, instinguerēre |
| III sing. | instinguerētur |
| I plur. | instinguerēmur |
| II plur. | instingueremĭni |
| III plur. | instinguerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instinctus, a, um sim |
| II sing. | instinctus, a, um sis |
| III sing. | instinctus, a, um sit |
| I plur. | instincti, ae, a simus |
| II plur. | instincti, ae, a sitis |
| III plur. | instincti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instinctus, a, um essem |
| II sing. | instinctus, a, um esses |
| III sing. | instinctus, a, um esset |
| I plur. | instincti, ae, a essemus |
| II plur. | instincti, ae, a essetis |
| III plur. | instincti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instinguĕre |
| II plur. | instinguimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | instinguĭtor |
| III sing. | instinguĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | instinguuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| instinctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| instingui |
| PARFAIT |
| Singolare: | instinctus, a, um esse |
| Plurale: | instincti, ae, a esse |
| FUTUR |
| instinctum esse |
| GERUNDIVO |
| instinguendus, a, um |
| SUPIN |
| instinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSTINGUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|