Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | insubtilis |
| Gen. | insubtilis |
| Dat. | insubtili |
| Acc. | insubtilem |
| Abl. | insubtili |
| Voc. | insubtilis |
| PLURIEL |
| Nom. | insubtiles |
| Gen. | insubtilĭum |
| Dat. | insubtilĭbus |
| Acc. | insubtiles |
| Abl. | insubtilĭbus |
| Voc. | insubtiles |
| SINGULIER |
| Nom. | insubtilis |
| Gen. | insubtilis |
| Dat. | insubtili |
| Acc. | insubtilem |
| Abl. | insubtili |
| Voc. | insubtilis |
| PLURIEL |
| Nom. | insubtiles |
| Gen. | insubtilĭum |
| Dat. | insubtilĭbus |
| Acc. | insubtiles |
| Abl. | insubtilĭbus |
| Voc. | insubtiles |
| SINGULIER |
| Nom. | insubtile |
| Gen. | insubtilis |
| Dat. | insubtili |
| Acc. | insubtile |
| Abl. | insubtili |
| Voc. | insubtile |
| PLURIEL |
| Nom. | insubtilĭa |
| Gen. | insubtilĭum |
| Dat. | insubtilĭbus |
| Acc. | insubtilĭa |
| Abl. | insubtilĭbus | |