Déclinaison / Conjugueur latin
insŭsurro - Diathèse active
(insŭsurro, insŭsurras, insusurravi, insŭsurrāre, insusurratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insŭsurro |
| II sing. | insŭsurras |
| III sing. | insŭsurrat |
| I plur. | insŭsurrāmus |
| II plur. | insŭsurrātis |
| III plur. | insŭsurrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insŭsurrābam |
| II sing. | insŭsurrābas |
| III sing. | insŭsurrābat |
| I plur. | insŭsurrabāmus |
| II plur. | insŭsurrabātis |
| III plur. | insŭsurrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insŭsurrābo |
| II sing. | insŭsurrābis |
| III sing. | insŭsurrābit |
| I plur. | insŭsurrabĭmus |
| II plur. | insŭsurrabĭtis |
| III plur. | insŭsurrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | insusurravi |
| II sing. | insusurravisti |
| III sing. | insusurravit |
| I plur. | insusurravĭmus |
| II plur. | insusurravistis |
| III plur. | insusurravēreunt, insusurravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insusurravĕram |
| II sing. | insusurravĕras |
| III sing. | insusurravĕrat |
| I plur. | insusurraverāmus |
| II plur. | insusurraverātis |
| III plur. | insusurravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insusurravĕro |
| II sing. | insusurravĕris |
| III sing. | insusurravĕrit |
| I plur. | insusurraverĭmus |
| II plur. | insusurraverĭtis |
| III plur. | insusurravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | insŭsurrem |
| II sing. | insŭsurres |
| III sing. | insŭsurret |
| I plur. | insŭsurrēmus |
| II plur. | insŭsurrētis |
| III plur. | insŭsurrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insŭsurrārem |
| II sing. | insŭsurrāres |
| III sing. | insŭsurrāret |
| I plur. | insŭsurrarēmus |
| II plur. | insŭsurrarētis |
| III plur. | insŭsurrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | insusurravĕrim |
| II sing. | insusurravĕris |
| III sing. | insusurravĕrit |
| I plur. | insusurraverĭmus |
| II plur. | insusurraverĭtis |
| III plur. | insusurravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insusurravissem |
| II sing. | insusurravisses |
| III sing. | insusurravisset |
| I plur. | insusurravissēmus |
| II plur. | insusurravissētis |
| III plur. | insusurravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insŭsurra |
| II plur. | insŭsurrāte |
| FUTUR |
| II sing. | insŭsurrāto |
| III sing. | insŭsurrāto |
| II plur. | insŭsurratōte |
| III plur. | insŭsurranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| insŭsurrans, antis |
| FUTUR |
| insusurratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| insŭsurrāre |
| PARFAIT |
| insusurravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | insusurratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | insusurratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | insŭsurrandi |
| Datif: | insŭsurrando |
| Accusatif: | ad insŭsurrandum |
| Ablatif: | insŭsurrando |
| SUPIN |
| insusurratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSUSURRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|