Déclinaison / Conjugueur latin
intellĭgo - Diathèse active
(intellĭgo, intellĭgis, intellixi, intellĭgĕre, intellictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intellĭgo |
| II sing. | intellĭgis |
| III sing. | intellĭgit |
| I plur. | intellĭgĭmus |
| II plur. | intellĭgĭtis |
| III plur. | intellĭgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intellĭgēbam |
| II sing. | intellĭgēbas |
| III sing. | intellĭgēbat |
| I plur. | intellĭgebāmus |
| II plur. | intellĭgebātis |
| III plur. | intellĭgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intellĭgam |
| II sing. | intellĭges |
| III sing. | intellĭget |
| I plur. | intellĭgēmus |
| II plur. | intellĭgētis |
| III plur. | intellĭgent |
| PARFAIT |
| I sing. | intellixi |
| II sing. | intellixisti |
| III sing. | intellixit |
| I plur. | intellixĭmus |
| II plur. | intellixistis |
| III plur. | intellixērunt, intellixēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intellixĕram |
| II sing. | intellixĕras |
| III sing. | intellixĕrat |
| I plur. | intellixerāmus |
| II plur. | intellixerātis |
| III plur. | intellixĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intellixĕro |
| II sing. | intellixĕris |
| III sing. | intellixĕrit |
| I plur. | intellixerĭmus |
| II plur. | intellixerĭtis |
| III plur. | intellixĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intellĭgam |
| II sing. | intellĭgas |
| III sing. | intellĭgat |
| I plur. | intellĭgāmus |
| II plur. | intellĭgātis |
| III plur. | intellĭgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intellĭgĕrem |
| II sing. | intellĭgĕres |
| III sing. | intellĭgĕret |
| I plur. | intellĭgerēmus |
| II plur. | intellĭgerētis |
| III plur. | intellĭgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intellixĕrim |
| II sing. | intellixĕris |
| III sing. | intellixĕrit |
| I plur. | intellixerĭmus |
| II plur. | intellixerĭtis |
| III plur. | intellixĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intellixissem |
| II sing. | intellixisses |
| III sing. | intellixisset |
| I plur. | intellixissēmus |
| II plur. | intellixissētis |
| III plur. | intellixissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intellĭgĕ |
| II plur. | intellĭgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intellĭgĭto |
| III sing. | intellĭgĭto |
| II plur. | intellĭgitōte |
| III plur. | intellĭgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intellĭgens, entis |
| FUTUR |
| intellictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intellĭgĕre |
| PARFAIT |
| intellixisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intellictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intellictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intellĭgendi |
| Datif: | intellĭgendo |
| Accusatif: | ad intellĭgendum |
| Ablatif: | intellĭgendo |
| SUPIN |
| intellictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTELLIGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|