Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | intercŭs |
| Gen. | intercutis |
| Dat. | intercuti |
| Acc. | intercutem |
| Abl. | intercuti |
| Voc. | intercŭs |
| PLURIEL |
| Nom. | intercutes |
| Gen. | intercutĭum |
| Dat. | intercutĭbus |
| Acc. | intercutes |
| Abl. | intercutĭbus |
| Voc. | intercutes |
| SINGULIER |
| Nom. | intercŭs |
| Gen. | intercutis |
| Dat. | intercuti |
| Acc. | intercutem |
| Abl. | intercuti |
| Voc. | intercŭs |
| PLURIEL |
| Nom. | intercutes |
| Gen. | intercutĭum |
| Dat. | intercutĭbus |
| Acc. | intercutes |
| Abl. | intercutĭbus |
| Voc. | intercutes |
| SINGULIER |
| Nom. | intercŭs |
| Gen. | intercutis |
| Dat. | intercuti |
| Acc. | intercŭs |
| Abl. | intercuti |
| Voc. | intercŭs |
| PLURIEL |
| Nom. | intercutĭa |
| Gen. | intercutĭum |
| Dat. | intercutĭbus |
| Acc. | intercutĭa |
| Abl. | intercutĭbus | |