Déclinaison / Conjugueur latin
interfĭcĭo - Diathèse active
(interfĭcĭo, interfĭcis, interfeci, interfĭcĕre, interfectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interfĭcĭo |
| II sing. | interfĭcis |
| III sing. | interfĭcit |
| I plur. | interfĭcīmus |
| II plur. | interfĭcītis |
| III plur. | interfĭciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interfĭciēbam |
| II sing. | interfĭciēbas |
| III sing. | interfĭciēbat |
| I plur. | interfĭciebāmus |
| II plur. | interfĭciebātis |
| III plur. | interfĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interfĭcĭam |
| II sing. | interfĭcĭes |
| III sing. | interfĭcĭet |
| I plur. | interfĭciēmus |
| II plur. | interfĭciētis |
| III plur. | interfĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | interfeci |
| II sing. | interfecisti |
| III sing. | interfecit |
| I plur. | interfecĭmus |
| II plur. | interfecistis |
| III plur. | interfecērunt, interfecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interfecĕram |
| II sing. | interfecĕras |
| III sing. | interfecĕrat |
| I plur. | interfecerāmus |
| II plur. | interfecerātis |
| III plur. | interfecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interfecĕro |
| II sing. | interfecĕris |
| III sing. | interfecĕrit |
| I plur. | interfecerĭmus |
| II plur. | interfecerĭtis |
| III plur. | interfecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | interfĭcĭam |
| II sing. | interfĭcĭas |
| III sing. | interfĭcĭat |
| I plur. | interfĭciāmus |
| II plur. | interfĭciātis |
| III plur. | interfĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interfĭcĕrem |
| II sing. | interfĭcĕres |
| III sing. | interfĭcĕret |
| I plur. | interfĭcerēmus |
| II plur. | interfĭcerētis |
| III plur. | interfĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | interfecĕrim |
| II sing. | interfecĕris |
| III sing. | interfecĕrit |
| I plur. | interfecerĭmus |
| II plur. | interfecerĭtis |
| III plur. | interfecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interfecissem |
| II sing. | interfecisses |
| III sing. | interfecisset |
| I plur. | interfecissēmus |
| II plur. | interfecissētis |
| III plur. | interfecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interfĭce |
| II plur. | interfĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | interfĭcĭto |
| III sing. | interfĭcĭto |
| II plur. | interfĭcitōte |
| III plur. | interfĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| interfĭciens, ientis |
| FUTUR |
| interfectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| interfĭcĕre |
| PARFAIT |
| interfecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interfectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interfectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | interfĭciendi |
| Datif: | interfĭciendo |
| Accusatif: | ad interfĭciendum |
| Ablatif: | interfĭciendo |
| SUPIN |
| interfectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERFICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|