Déclinaison / Conjugueur latin
interĭcĭo - Diathèse active
(interĭcĭo, interĭcis, interieci, interĭcĕre, interiectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interĭcĭo |
| II sing. | interĭcis |
| III sing. | interĭcit |
| I plur. | interĭcīmus |
| II plur. | interĭcītis |
| III plur. | interĭciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interĭciēbam |
| II sing. | interĭciēbas |
| III sing. | interĭciēbat |
| I plur. | interĭciebāmus |
| II plur. | interĭciebātis |
| III plur. | interĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interĭcĭam |
| II sing. | interĭcĭes |
| III sing. | interĭcĭet |
| I plur. | interĭciēmus |
| II plur. | interĭciētis |
| III plur. | interĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | interieci |
| II sing. | interiecisti |
| III sing. | interiecit |
| I plur. | interiecĭmus |
| II plur. | interiecistis |
| III plur. | interiecērunt, interiecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interiecĕram |
| II sing. | interiecĕras |
| III sing. | interiecĕrat |
| I plur. | interiecerāmus |
| II plur. | interiecerātis |
| III plur. | interiecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interiecĕro |
| II sing. | interiecĕris |
| III sing. | interiecĕrit |
| I plur. | interiecerĭmus |
| II plur. | interiecerĭtis |
| III plur. | interiecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | interĭcĭam |
| II sing. | interĭcĭas |
| III sing. | interĭcĭat |
| I plur. | interĭciāmus |
| II plur. | interĭciātis |
| III plur. | interĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interĭcĕrem |
| II sing. | interĭcĕres |
| III sing. | interĭcĕret |
| I plur. | interĭcerēmus |
| II plur. | interĭcerētis |
| III plur. | interĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | interiecĕrim |
| II sing. | interiecĕris |
| III sing. | interiecĕrit |
| I plur. | interiecerĭmus |
| II plur. | interiecerĭtis |
| III plur. | interiecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interiecissem |
| II sing. | interiecisses |
| III sing. | interiecisset |
| I plur. | interiecissēmus |
| II plur. | interiecissētis |
| III plur. | interiecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interĭce |
| II plur. | interĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | interĭcĭto |
| III sing. | interĭcĭto |
| II plur. | interĭcitōte |
| III plur. | interĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| interĭciens, ientis |
| FUTUR |
| interiectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| interĭcĕre |
| PARFAIT |
| interiecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interiectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interiectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | interĭciendi |
| Datif: | interĭciendo |
| Accusatif: | ad interĭciendum |
| Ablatif: | interĭciendo |
| SUPIN |
| interiectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|