Déclinaison / Conjugueur latin
interlĕgo - Diathèse active
(interlĕgo, interlĕgis, interlegi, interlĕgĕre, interlectum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interlĕgo |
| II sing. | interlĕgis |
| III sing. | interlĕgit |
| I plur. | interlĕgĭmus |
| II plur. | interlĕgĭtis |
| III plur. | interlĕgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interlĕgēbam |
| II sing. | interlĕgēbas |
| III sing. | interlĕgēbat |
| I plur. | interlĕgebāmus |
| II plur. | interlĕgebātis |
| III plur. | interlĕgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interlĕgam |
| II sing. | interlĕges |
| III sing. | interlĕget |
| I plur. | interlĕgēmus |
| II plur. | interlĕgētis |
| III plur. | interlĕgent |
| PARFAIT |
| I sing. | interlegi |
| II sing. | interlegisti |
| III sing. | interlegit |
| I plur. | interlegĭmus |
| II plur. | interlegistis |
| III plur. | interlegērunt, interlegēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interlegĕram |
| II sing. | interlegĕras |
| III sing. | interlegĕrat |
| I plur. | interlegerāmus |
| II plur. | interlegerātis |
| III plur. | interlegĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interlegĕro |
| II sing. | interlegĕris |
| III sing. | interlegĕrit |
| I plur. | interlegerĭmus |
| II plur. | interlegerĭtis |
| III plur. | interlegĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | interlĕgam |
| II sing. | interlĕgas |
| III sing. | interlĕgat |
| I plur. | interlĕgāmus |
| II plur. | interlĕgātis |
| III plur. | interlĕgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interlĕgĕrem |
| II sing. | interlĕgĕres |
| III sing. | interlĕgĕret |
| I plur. | interlĕgerēmus |
| II plur. | interlĕgerētis |
| III plur. | interlĕgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | interlegĕrim |
| II sing. | interlegĕris |
| III sing. | interlegĕrit |
| I plur. | interlegerĭmus |
| II plur. | interlegerĭtis |
| III plur. | interlegĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interlegissem |
| II sing. | interlegisses |
| III sing. | interlegisset |
| I plur. | interlegissēmus |
| II plur. | interlegissētis |
| III plur. | interlegissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interlĕgĕ |
| II plur. | interlĕgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | interlĕgĭto |
| III sing. | interlĕgĭto |
| II plur. | interlĕgitōte |
| III plur. | interlĕgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| interlĕgens, entis |
| FUTUR |
| interlectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| interlĕgĕre |
| PARFAIT |
| interlegisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interlectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interlectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | interlĕgendi |
| Datif: | interlĕgendo |
| Accusatif: | ad interlĕgendum |
| Ablatif: | interlĕgendo |
| SUPIN |
| interlectum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERLEGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|