Déclinaison / Conjugueur latin
interlŏquor - Diathèse active
(interlŏquor, interlŏquĕris, interlŏqui, interlocutus, interlocutum)
verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | interlŏquor |
| II sing. | interlŏquĕris, interlŏquĕre |
| III sing. | interlŏquĭtur |
| I plur. | interlŏquĭmur |
| II plur. | interlŏquimĭni |
| III plur. | interlŏquuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interlŏquēbar |
| II sing. | interlŏquebāris, interlŏquebāre |
| III sing. | interlŏquebātur |
| I plur. | interlŏquebāmur |
| II plur. | interlŏquebamĭni |
| III plur. | interlŏquebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | interlŏquar |
| II sing. | interlŏquēris, interlŏquēre |
| III sing. | interlŏquētur |
| I plur. | interlŏquēmur |
| II plur. | interlŏquemĭni |
| III plur. | interlŏquentur |
| PARFAIT |
| I sing. | interlocutus, a, um sum |
| II sing. | interlocutus, a, um es |
| III sing. | interlocutus, a, um est |
| I plur. | interlocuti, ae, a sumus |
| II plur. | interlocuti, ae, a estis |
| III plur. | interlocuti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interlocutus, a, um eram |
| II sing. | interlocutus, a, um eras |
| III sing. | interlocutus, a, um erat |
| I plur. | interlocuti, ae, a eramus |
| II plur. | interlocuti, ae, a eratis |
| III plur. | interlocuti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interlocutus, a, um ero |
| II sing. | interlocutus, a, um eris |
| III sing. | interlocutus, a, um erit |
| I plur. | interlocuti, ae, a erimus |
| II plur. | interlocuti, ae, a eritis |
| III plur. | interlocuti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | interlŏquar |
| II sing. | interlŏquāris, interlŏquāre |
| III sing. | interlŏquātur |
| I plur. | interlŏquāmur |
| II plur. | interlŏquamĭni |
| III plur. | interlŏquantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | interlŏquĕrer |
| II sing. | interlŏquerēris, interlŏquerēre |
| III sing. | interlŏquerētur |
| I plur. | interlŏquerēmur |
| II plur. | interlŏqueremĭni |
| III plur. | interlŏquerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | interlocutus, a, um sim |
| II sing. | interlocutus, a, um sis |
| III sing. | interlocutus, a, um sit |
| I plur. | interlocuti, ae, a simus |
| II plur. | interlocuti, ae, a sitis |
| III plur. | interlocuti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interlocutus, a, um essem |
| II sing. | interlocutus, a, um esses |
| III sing. | interlocutus, a, um esset |
| I plur. | interlocuti, ae, a essemus |
| II plur. | interlocuti, ae, a essetis |
| III plur. | interlocuti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | interlŏquĕre |
| II plur. | interlŏquĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | interlŏquĭtor |
| III sing. | interlŏquĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | interlŏquuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| interlŏqui |
| PARFAIT |
| Singolare: | interlocutus, a, um esse |
| Plurale: | interlocuti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | interlocutūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interlocutūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| interlŏquens, entis |
| FUTUR |
| interlocutūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | interlocutum |
| Passivo: | interlocutu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | interlŏquendi |
| Datif: | interlŏquendo |
| Accusatif: | interlŏquendum |
| Ablatif: | interlŏquendo |
| |
| GERUNDIVO |
| interlŏquendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERLOQUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|