Déclinaison / Conjugueur latin
internosco - Diathèse active
(internosco, internoscis, internovi, internoscĕre, internotum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | internosco |
| II sing. | internoscis |
| III sing. | internoscit |
| I plur. | internoscĭmus |
| II plur. | internoscĭtis |
| III plur. | internoscunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | internoscēbam |
| II sing. | internoscēbas |
| III sing. | internoscēbat |
| I plur. | internoscebāmus |
| II plur. | internoscebātis |
| III plur. | internoscēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | internoscam |
| II sing. | internosces |
| III sing. | internoscet |
| I plur. | internoscēmus |
| II plur. | internoscētis |
| III plur. | internoscent |
| PARFAIT |
| I sing. | internovi |
| II sing. | internovisti |
| III sing. | internovit |
| I plur. | internovĭmus |
| II plur. | internovistis |
| III plur. | internovērunt, internovēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | internovĕram |
| II sing. | internovĕras |
| III sing. | internovĕrat |
| I plur. | internoverāmus |
| II plur. | internoverātis |
| III plur. | internovĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | internovĕro |
| II sing. | internovĕris |
| III sing. | internovĕrit |
| I plur. | internoverĭmus |
| II plur. | internoverĭtis |
| III plur. | internovĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | internoscam |
| II sing. | internoscas |
| III sing. | internoscat |
| I plur. | internoscāmus |
| II plur. | internoscātis |
| III plur. | internoscant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | internoscĕrem |
| II sing. | internoscĕres |
| III sing. | internoscĕret |
| I plur. | internoscerēmus |
| II plur. | internoscerētis |
| III plur. | internoscĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | internovĕrim |
| II sing. | internovĕris |
| III sing. | internovĕrit |
| I plur. | internoverĭmus |
| II plur. | internoverĭtis |
| III plur. | internovĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | internovissem |
| II sing. | internovisses |
| III sing. | internovisset |
| I plur. | internovissēmus |
| II plur. | internovissētis |
| III plur. | internovissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | internoscĕ |
| II plur. | internoscĭte |
| FUTUR |
| II sing. | internoscĭto |
| III sing. | internoscĭto |
| II plur. | internoscitōte |
| III plur. | internoscunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| internoscens, entis |
| FUTUR |
| internotūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| internoscĕre |
| PARFAIT |
| internovisse, internosse |
| FUTUR |
| Singolare: | internotūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | internotūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | internoscendi |
| Datif: | internoscendo |
| Accusatif: | ad internoscendum |
| Ablatif: | internoscendo |
| SUPIN |
| internotum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERNOSCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|