Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | interpretabilis |
| Gen. | interpretabilis |
| Dat. | interpretabili |
| Acc. | interpretabilem |
| Abl. | interpretabili |
| Voc. | interpretabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | interpretabiles |
| Gen. | interpretabilĭum |
| Dat. | interpretabilĭbus |
| Acc. | interpretabiles |
| Abl. | interpretabilĭbus |
| Voc. | interpretabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | interpretabilis |
| Gen. | interpretabilis |
| Dat. | interpretabili |
| Acc. | interpretabilem |
| Abl. | interpretabili |
| Voc. | interpretabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | interpretabiles |
| Gen. | interpretabilĭum |
| Dat. | interpretabilĭbus |
| Acc. | interpretabiles |
| Abl. | interpretabilĭbus |
| Voc. | interpretabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | interpretabile |
| Gen. | interpretabilis |
| Dat. | interpretabili |
| Acc. | interpretabile |
| Abl. | interpretabili |
| Voc. | interpretabile |
| PLURIEL |
| Nom. | interpretabilĭa |
| Gen. | interpretabilĭum |
| Dat. | interpretabilĭbus |
| Acc. | interpretabilĭa |
| Abl. | interpretabilĭbus | |