Déclinaison / Conjugueur latin
intersĕco - Diathèse active
(intersĕco, intersĕcas, intersecui, intersĕcāre, intersectum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intersĕco |
| II sing. | intersĕcas |
| III sing. | intersĕcat |
| I plur. | intersĕcāmus |
| II plur. | intersĕcātis |
| III plur. | intersĕcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intersĕcābam |
| II sing. | intersĕcābas |
| III sing. | intersĕcābat |
| I plur. | intersĕcabāmus |
| II plur. | intersĕcabātis |
| III plur. | intersĕcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intersĕcābo |
| II sing. | intersĕcābis |
| III sing. | intersĕcābit |
| I plur. | intersĕcabĭmus |
| II plur. | intersĕcabĭtis |
| III plur. | intersĕcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | intersecui |
| II sing. | intersecuisti |
| III sing. | intersecuit |
| I plur. | intersecuĭmus |
| II plur. | intersecuistis |
| III plur. | intersecuērunt, intersecuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intersecuĕram |
| II sing. | intersecuĕras |
| III sing. | intersecuĕrat |
| I plur. | intersecuerāmus |
| II plur. | intersecuerātis |
| III plur. | intersecuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intersecuĕro |
| II sing. | intersecuĕris |
| III sing. | intersecuĕrit |
| I plur. | intersecuerĭmus |
| II plur. | intersecuerĭtis |
| III plur. | intersecuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intersĕcem |
| II sing. | intersĕces |
| III sing. | intersĕcet |
| I plur. | intersĕcēmus |
| II plur. | intersĕcētis |
| III plur. | intersĕcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intersĕcārem |
| II sing. | intersĕcāres |
| III sing. | intersĕcāret |
| I plur. | intersĕcarēmus |
| II plur. | intersĕcarētis |
| III plur. | intersĕcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | intersecuĕrim |
| II sing. | intersecuĕris |
| III sing. | intersecuĕrit |
| I plur. | intersecuerĭmus |
| II plur. | intersecuerĭtis |
| III plur. | intersecuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intersecuissem |
| II sing. | intersecuisses |
| III sing. | intersecuisset |
| I plur. | intersecuissēmus |
| II plur. | intersecuissētis |
| III plur. | intersecuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intersĕca |
| II plur. | intersĕcāte |
| FUTUR |
| II sing. | intersĕcāto |
| III sing. | intersĕcāto |
| II plur. | intersĕcatōte |
| III plur. | intersĕcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intersĕcans, antis |
| FUTUR |
| intersectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intersĕcāre |
| PARFAIT |
| intersecuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intersectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intersectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intersĕcandi |
| Datif: | intersĕcando |
| Accusatif: | ad intersĕcandum |
| Ablatif: | intersĕcando |
| SUPIN |
| intersectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERSECO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|