Déclinaison / Conjugueur latin
intersisto - Diathèse active
(intersisto, intersistis, intersistĕre, interstiti)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intersisto |
| II sing. | intersistis |
| III sing. | intersistit |
| I plur. | intersistĭmus |
| II plur. | intersistĭtis |
| III plur. | intersistunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intersistēbam |
| II sing. | intersistēbas |
| III sing. | intersistēbat |
| I plur. | intersistebāmus |
| II plur. | intersistebātis |
| III plur. | intersistēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intersistam |
| II sing. | intersistes |
| III sing. | intersistet |
| I plur. | intersistēmus |
| II plur. | intersistētis |
| III plur. | intersistent |
| PARFAIT |
| I sing. | interstiti |
| II sing. | interstitisti |
| III sing. | interstitit |
| I plur. | interstitĭmus |
| II plur. | interstitistis |
| III plur. | interstitērunt, interstitēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interstitĕram |
| II sing. | interstitĕras |
| III sing. | interstitĕrat |
| I plur. | interstiterāmus |
| II plur. | interstiterātis |
| III plur. | interstitĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interstitĕro |
| II sing. | interstitĕris |
| III sing. | interstitĕrit |
| I plur. | interstiterĭmus |
| II plur. | interstiterĭtis |
| III plur. | interstitĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intersistam |
| II sing. | intersistas |
| III sing. | intersistat |
| I plur. | intersistāmus |
| II plur. | intersistātis |
| III plur. | intersistant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intersistĕrem |
| II sing. | intersistĕres |
| III sing. | intersistĕret |
| I plur. | intersisterēmus |
| II plur. | intersisterētis |
| III plur. | intersistĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | interstitĕrim |
| II sing. | interstitĕris |
| III sing. | interstitĕrit |
| I plur. | interstiterĭmus |
| II plur. | interstiterĭtis |
| III plur. | interstitĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interstitissem |
| II sing. | interstitisses |
| III sing. | interstitisset |
| I plur. | interstitissēmus |
| II plur. | interstitissētis |
| III plur. | interstitissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intersistĕ |
| II plur. | intersistĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intersistĭto |
| III sing. | intersistĭto |
| II plur. | intersistitōte |
| III plur. | intersistunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intersistens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intersistĕre |
| PARFAIT |
| interstitisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intersistendi |
| Datif: | intersistendo |
| Accusatif: | ad intersistendum |
| Ablatif: | intersistendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERSISTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|