Déclinaison / Conjugueur latin
interverto - Diathèse active
(interverto, intervertis, interverti, intervertĕre, interversum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | interverto |
| II sing. | intervertis |
| III sing. | intervertit |
| I plur. | intervertĭmus |
| II plur. | intervertĭtis |
| III plur. | intervertunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervertēbam |
| II sing. | intervertēbas |
| III sing. | intervertēbat |
| I plur. | intervertebāmus |
| II plur. | intervertebātis |
| III plur. | intervertēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intervertam |
| II sing. | intervertes |
| III sing. | intervertet |
| I plur. | intervertēmus |
| II plur. | intervertētis |
| III plur. | intervertent |
| PARFAIT |
| I sing. | interverti |
| II sing. | intervertisti |
| III sing. | intervertit |
| I plur. | intervertĭmus |
| II plur. | intervertistis |
| III plur. | intervertērunt, intervertēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervertĕram |
| II sing. | intervertĕras |
| III sing. | intervertĕrat |
| I plur. | interverterāmus |
| II plur. | interverterātis |
| III plur. | intervertĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intervertĕro |
| II sing. | intervertĕris |
| III sing. | intervertĕrit |
| I plur. | interverterĭmus |
| II plur. | interverterĭtis |
| III plur. | intervertĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intervertam |
| II sing. | intervertas |
| III sing. | intervertat |
| I plur. | intervertāmus |
| II plur. | intervertātis |
| III plur. | intervertant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervertĕrem |
| II sing. | intervertĕres |
| III sing. | intervertĕret |
| I plur. | interverterēmus |
| II plur. | interverterētis |
| III plur. | intervertĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intervertĕrim |
| II sing. | intervertĕris |
| III sing. | intervertĕrit |
| I plur. | interverterĭmus |
| II plur. | interverterĭtis |
| III plur. | intervertĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervertissem |
| II sing. | intervertisses |
| III sing. | intervertisset |
| I plur. | intervertissēmus |
| II plur. | intervertissētis |
| III plur. | intervertissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intervertĕ |
| II plur. | intervertĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intervertĭto |
| III sing. | intervertĭto |
| II plur. | intervertitōte |
| III plur. | intervertunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intervertens, entis |
| FUTUR |
| interversūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intervertĕre |
| PARFAIT |
| intervertisse |
| FUTUR |
| Singolare: | interversūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interversūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intervertendi |
| Datif: | intervertendo |
| Accusatif: | ad intervertendum |
| Ablatif: | intervertendo |
| SUPIN |
| interversum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERVERTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|