Déclinaison / Conjugueur latin
intervorto - Diathèse active
(intervorto, intervortis, intervorti, intervortĕre, intervorsum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intervorto |
| II sing. | intervortis |
| III sing. | intervortit |
| I plur. | intervortĭmus |
| II plur. | intervortĭtis |
| III plur. | intervortunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervortēbam |
| II sing. | intervortēbas |
| III sing. | intervortēbat |
| I plur. | intervortebāmus |
| II plur. | intervortebātis |
| III plur. | intervortēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intervortam |
| II sing. | intervortes |
| III sing. | intervortet |
| I plur. | intervortēmus |
| II plur. | intervortētis |
| III plur. | intervortent |
| PARFAIT |
| I sing. | intervorti |
| II sing. | intervortisti |
| III sing. | intervortit |
| I plur. | intervortĭmus |
| II plur. | intervortistis |
| III plur. | intervortērunt, intervortēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervortĕram |
| II sing. | intervortĕras |
| III sing. | intervortĕrat |
| I plur. | intervorterāmus |
| II plur. | intervorterātis |
| III plur. | intervortĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intervortĕro |
| II sing. | intervortĕris |
| III sing. | intervortĕrit |
| I plur. | intervorterĭmus |
| II plur. | intervorterĭtis |
| III plur. | intervortĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intervortam |
| II sing. | intervortas |
| III sing. | intervortat |
| I plur. | intervortāmus |
| II plur. | intervortātis |
| III plur. | intervortant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intervortĕrem |
| II sing. | intervortĕres |
| III sing. | intervortĕret |
| I plur. | intervorterēmus |
| II plur. | intervorterētis |
| III plur. | intervortĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | intervortĕrim |
| II sing. | intervortĕris |
| III sing. | intervortĕrit |
| I plur. | intervorterĭmus |
| II plur. | intervorterĭtis |
| III plur. | intervortĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intervortissem |
| II sing. | intervortisses |
| III sing. | intervortisset |
| I plur. | intervortissēmus |
| II plur. | intervortissētis |
| III plur. | intervortissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intervortĕ |
| II plur. | intervortĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intervortĭto |
| III sing. | intervortĭto |
| II plur. | intervortitōte |
| III plur. | intervortunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intervortens, entis |
| FUTUR |
| intervorsūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intervortĕre |
| PARFAIT |
| intervortisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intervorsūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intervorsūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intervortendi |
| Datif: | intervortendo |
| Accusatif: | ad intervortendum |
| Ablatif: | intervortendo |
| SUPIN |
| intervorsum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERVORTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|