Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | intransibilis |
| Gen. | intransibilis |
| Dat. | intransibili |
| Acc. | intransibilem |
| Abl. | intransibili |
| Voc. | intransibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | intransibiles |
| Gen. | intransibilĭum |
| Dat. | intransibilĭbus |
| Acc. | intransibiles |
| Abl. | intransibilĭbus |
| Voc. | intransibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | intransibilis |
| Gen. | intransibilis |
| Dat. | intransibili |
| Acc. | intransibilem |
| Abl. | intransibili |
| Voc. | intransibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | intransibiles |
| Gen. | intransibilĭum |
| Dat. | intransibilĭbus |
| Acc. | intransibiles |
| Abl. | intransibilĭbus |
| Voc. | intransibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | intransibile |
| Gen. | intransibilis |
| Dat. | intransibili |
| Acc. | intransibile |
| Abl. | intransibili |
| Voc. | intransibile |
| PLURIEL |
| Nom. | intransibilĭa |
| Gen. | intransibilĭum |
| Dat. | intransibilĭbus |
| Acc. | intransibilĭa |
| Abl. | intransibilĭbus | |