Déclinaison / Conjugueur latin
intrōdūco - Diathèse active
(intrōdūco, intrōdūcis, introduxi, intrōdūcĕre, introductum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōdūco |
| II sing. | intrōdūcis |
| III sing. | intrōdūcit |
| I plur. | intrōdūcĭmus |
| II plur. | intrōdūcĭtis |
| III plur. | intrōdūcunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōdūcēbam |
| II sing. | intrōdūcēbas |
| III sing. | intrōdūcēbat |
| I plur. | intrōdūcebāmus |
| II plur. | intrōdūcebātis |
| III plur. | intrōdūcēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intrōdūcam |
| II sing. | intrōdūces |
| III sing. | intrōdūcet |
| I plur. | intrōdūcēmus |
| II plur. | intrōdūcētis |
| III plur. | intrōdūcent |
| PARFAIT |
| I sing. | introduxi |
| II sing. | introduxisti |
| III sing. | introduxit |
| I plur. | introduxĭmus |
| II plur. | introduxistis |
| III plur. | introduxērunt, introduxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | introduxĕram |
| II sing. | introduxĕras |
| III sing. | introduxĕrat |
| I plur. | introduxerāmus |
| II plur. | introduxerātis |
| III plur. | introduxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | introduxĕro |
| II sing. | introduxĕris |
| III sing. | introduxĕrit |
| I plur. | introduxerĭmus |
| II plur. | introduxerĭtis |
| III plur. | introduxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōdūcam |
| II sing. | intrōdūcas |
| III sing. | intrōdūcat |
| I plur. | intrōdūcāmus |
| II plur. | intrōdūcātis |
| III plur. | intrōdūcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōdūcĕrem |
| II sing. | intrōdūcĕres |
| III sing. | intrōdūcĕret |
| I plur. | intrōdūcerēmus |
| II plur. | intrōdūcerētis |
| III plur. | intrōdūcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | introduxĕrim |
| II sing. | introduxĕris |
| III sing. | introduxĕrit |
| I plur. | introduxerĭmus |
| II plur. | introduxerĭtis |
| III plur. | introduxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | introduxissem |
| II sing. | introduxisses |
| III sing. | introduxisset |
| I plur. | introduxissēmus |
| II plur. | introduxissētis |
| III plur. | introduxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intrōdūcĕ, intrōdūc |
| II plur. | intrōdūcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intrōdūcĭto |
| III sing. | intrōdūcĭto |
| II plur. | intrōdūcitōte |
| III plur. | intrōdūcunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intrōdūcens, entis |
| FUTUR |
| introductūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intrōdūcĕre |
| PARFAIT |
| introduxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | introductūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | introductūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intrōdūcendi |
| Datif: | intrōdūcendo |
| Accusatif: | ad intrōdūcendum |
| Ablatif: | intrōdūcendo |
| SUPIN |
| introductum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTRODUCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|