Déclinaison / Conjugueur latin
intrōrumpo - Diathèse active
(intrōrumpo, intrōrumpis, introrupi, intrōrumpĕre, introruptum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōrumpo |
| II sing. | intrōrumpis |
| III sing. | intrōrumpit |
| I plur. | intrōrumpĭmus |
| II plur. | intrōrumpĭtis |
| III plur. | intrōrumpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōrumpēbam |
| II sing. | intrōrumpēbas |
| III sing. | intrōrumpēbat |
| I plur. | intrōrumpebāmus |
| II plur. | intrōrumpebātis |
| III plur. | intrōrumpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intrōrumpam |
| II sing. | intrōrumpes |
| III sing. | intrōrumpet |
| I plur. | intrōrumpēmus |
| II plur. | intrōrumpētis |
| III plur. | intrōrumpent |
| PARFAIT |
| I sing. | introrupi |
| II sing. | introrupisti |
| III sing. | introrupit |
| I plur. | introrupĭmus |
| II plur. | introrupistis |
| III plur. | introrupērunt, introrupēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | introrupĕram |
| II sing. | introrupĕras |
| III sing. | introrupĕrat |
| I plur. | introruperāmus |
| II plur. | introruperātis |
| III plur. | introrupĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | introrupĕro |
| II sing. | introrupĕris |
| III sing. | introrupĕrit |
| I plur. | introruperĭmus |
| II plur. | introruperĭtis |
| III plur. | introrupĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intrōrumpam |
| II sing. | intrōrumpas |
| III sing. | intrōrumpat |
| I plur. | intrōrumpāmus |
| II plur. | intrōrumpātis |
| III plur. | intrōrumpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intrōrumpĕrem |
| II sing. | intrōrumpĕres |
| III sing. | intrōrumpĕret |
| I plur. | intrōrumperēmus |
| II plur. | intrōrumperētis |
| III plur. | intrōrumpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | introrupĕrim |
| II sing. | introrupĕris |
| III sing. | introrupĕrit |
| I plur. | introruperĭmus |
| II plur. | introruperĭtis |
| III plur. | introrupĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | introrupissem |
| II sing. | introrupisses |
| III sing. | introrupisset |
| I plur. | introrupissēmus |
| II plur. | introrupissētis |
| III plur. | introrupissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intrōrumpĕ |
| II plur. | intrōrumpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | intrōrumpĭto |
| III sing. | intrōrumpĭto |
| II plur. | intrōrumpitōte |
| III plur. | intrōrumpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intrōrumpens, entis |
| FUTUR |
| introruptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intrōrumpĕre |
| PARFAIT |
| introrupisse |
| FUTUR |
| Singolare: | introruptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | introruptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intrōrumpendi |
| Datif: | intrōrumpendo |
| Accusatif: | ad intrōrumpendum |
| Ablatif: | intrōrumpendo |
| SUPIN |
| introruptum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTRORUMPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|