Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inusitatus |
| Gen. | inusitati |
| Dat. | inusitato |
| Acc. | inusitatum |
| Abl. | inusitato |
| Voc. | inusitate |
| PLURIEL |
| Nom. | inusitati |
| Gen. | inusitatōrum |
| Dat. | inusitatis |
| Acc. | inusitatos |
| Abl. | inusitatis |
| Voc. | inusitati |
| SINGULIER |
| Nom. | inusitată |
| Gen. | inusitatae |
| Dat. | inusitatae |
| Acc. | inusitatam |
| Abl. | inusitatā |
| Voc. | inusitată |
| PLURIEL |
| Nom. | inusitatae |
| Gen. | inusitatārum |
| Dat. | inusitatis |
| Acc. | inusitatas |
| Abl. | inusitatis |
| Voc. | inusitatae |
| SINGULIER |
| Nom. | inusitatum |
| Gen. | inusitati |
| Dat. | inusitato |
| Acc. | inusitatum |
| Abl. | inusitato |
| Voc. | inusitatum |
| PLURIEL |
| Nom. | inusitata |
| Gen. | inusitatōrum |
| Dat. | inusitatis |
| Acc. | inusitata |
| Abl. | inusitatis | |