Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inveniabilis |
| Gen. | inveniabilis |
| Dat. | inveniabili |
| Acc. | inveniabilem |
| Abl. | inveniabili |
| Voc. | inveniabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inveniabiles |
| Gen. | inveniabilĭum |
| Dat. | inveniabilĭbus |
| Acc. | inveniabiles |
| Abl. | inveniabilĭbus |
| Voc. | inveniabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inveniabilis |
| Gen. | inveniabilis |
| Dat. | inveniabili |
| Acc. | inveniabilem |
| Abl. | inveniabili |
| Voc. | inveniabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inveniabiles |
| Gen. | inveniabilĭum |
| Dat. | inveniabilĭbus |
| Acc. | inveniabiles |
| Abl. | inveniabilĭbus |
| Voc. | inveniabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inveniabile |
| Gen. | inveniabilis |
| Dat. | inveniabili |
| Acc. | inveniabile |
| Abl. | inveniabili |
| Voc. | inveniabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inveniabilĭa |
| Gen. | inveniabilĭum |
| Dat. | inveniabilĭbus |
| Acc. | inveniabilĭa |
| Abl. | inveniabilĭbus | |