Déclinaison / Conjugueur latin
īrascor - Diathèse active
(īrascor, īrascĕris, īrasci, iratus, iratum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | īrascor |
| II sing. | īrascĕris, īrascĕre |
| III sing. | īrascĭtur |
| I plur. | īrascĭmur |
| II plur. | īrascimĭni |
| III plur. | īrascuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | īrascēbar |
| II sing. | īrascebāris, īrascebāre |
| III sing. | īrascebātur |
| I plur. | īrascebāmur |
| II plur. | īrascebamĭni |
| III plur. | īrascebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | īrascar |
| II sing. | īrascēris, īrascēre |
| III sing. | īrascētur |
| I plur. | īrascēmur |
| II plur. | īrascemĭni |
| III plur. | īrascentur |
| PARFAIT |
| I sing. | iratus, a, um sum |
| II sing. | iratus, a, um es |
| III sing. | iratus, a, um est |
| I plur. | irati, ae, a sumus |
| II plur. | irati, ae, a estis |
| III plur. | irati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iratus, a, um eram |
| II sing. | iratus, a, um eras |
| III sing. | iratus, a, um erat |
| I plur. | irati, ae, a eramus |
| II plur. | irati, ae, a eratis |
| III plur. | irati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | iratus, a, um ero |
| II sing. | iratus, a, um eris |
| III sing. | iratus, a, um erit |
| I plur. | irati, ae, a erimus |
| II plur. | irati, ae, a eritis |
| III plur. | irati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | īrascar |
| II sing. | īrascāris, īrascāre |
| III sing. | īrascātur |
| I plur. | īrascāmur |
| II plur. | īrascamĭni |
| III plur. | īrascantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | īrascĕrer |
| II sing. | īrascerēris, īrascerēre |
| III sing. | īrascerētur |
| I plur. | īrascerēmur |
| II plur. | īrasceremĭni |
| III plur. | īrascerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | iratus, a, um sim |
| II sing. | iratus, a, um sis |
| III sing. | iratus, a, um sit |
| I plur. | irati, ae, a simus |
| II plur. | irati, ae, a sitis |
| III plur. | irati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iratus, a, um essem |
| II sing. | iratus, a, um esses |
| III sing. | iratus, a, um esset |
| I plur. | irati, ae, a essemus |
| II plur. | irati, ae, a essetis |
| III plur. | irati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | īrascĕre |
| II plur. | īrascimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | īrascĭtor |
| III sing. | īrascĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | īrascuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| īrasci, īrascĕre |
| PARFAIT |
| Singolare: | iratus, a, um esse |
| Plurale: | irati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | iratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | iratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| īrascens, entis |
| FUTUR |
| iratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | iratum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | īrascendi |
| Datif: | īrascendo |
| Accusatif: | īrascendum |
| Ablatif: | īrascendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |