Déclinaison / Conjugueur latin
iūdĭcor - Diathèse passive
(iūdĭco, iūdĭcas, iudicavi, iūdĭcāre, iudicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | iūdĭcor |
| II sing. | iūdĭcāris, iūdĭcāre |
| III sing. | iūdĭcātur |
| I plur. | iūdĭcāmur |
| II plur. | iūdĭcamĭni |
| III plur. | iūdĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iūdĭcābar |
| II sing. | iūdĭcabāris, iūdĭcabāre |
| III sing. | iūdĭcabātur |
| I plur. | iūdĭcabāmur |
| II plur. | iūdĭcabamĭni |
| III plur. | iūdĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | iūdĭcābor |
| II sing. | iūdĭcabĕris, iūdĭcabĕre |
| III sing. | iūdĭcabĭtur |
| I plur. | iūdĭcabĭmur |
| II plur. | iūdĭcabimĭni |
| III plur. | iūdĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | iudicatus, a, um sum |
| II sing. | iudicatus, a, um es |
| III sing. | iudicatus, a, um est |
| I plur. | iudicati, ae, a sumus |
| II plur. | iudicati, ae, a estis |
| III plur. | iudicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iudicatus, a, um eram |
| II sing. | iudicatus, a, um eras |
| III sing. | iudicatus, a, um erat |
| I plur. | iudicati, ae, a eramus |
| II plur. | iudicati, ae, a eratis |
| III plur. | iudicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | iudicatus, a, um ero |
| II sing. | iudicatus, a, um eris |
| III sing. | iudicatus, a, um erit |
| I plur. | iudicati, ae, a erimus |
| II plur. | iudicati, ae, a eritis |
| III plur. | iudicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | iūdĭcer |
| II sing. | iūdĭcēris, iūdĭcēre |
| III sing. | iūdĭcētur |
| I plur. | iūdĭcēmur |
| II plur. | iūdĭcemĭni |
| III plur. | iūdĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iūdĭcārer |
| II sing. | iūdĭcarēris, iūdĭcarēre |
| III sing. | iūdĭcarētur |
| I plur. | iūdĭcarēmur |
| II plur. | iūdĭcaremĭni |
| III plur. | iūdĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | iudicatus, a, um sim |
| II sing. | iudicatus, a, um sis |
| III sing. | iudicatus, a, um sit |
| I plur. | iudicati, ae, a simus |
| II plur. | iudicati, ae, a sitis |
| III plur. | iudicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iudicatus, a, um essem |
| II sing. | iudicatus, a, um esses |
| III sing. | iudicatus, a, um esset |
| I plur. | iudicati, ae, a essemus |
| II plur. | iudicati, ae, a essetis |
| III plur. | iudicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | iūdĭcāre |
| II plur. | iūdĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | iūdĭcātor |
| III sing. | iūdĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | iūdĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| iudicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| iūdĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | iudicatus, a, um esse |
| Plurale: | iudicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| iudicatum esse |
| GERUNDIVO |
| iūdĭcandus, a, um |
| SUPIN |
| iudicatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUDICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|