Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 lancĭnor - Diathèse passive
(lancĭno, lancĭnas, lancinavi, lancĭnāre, lancinatum)
verbe transitif  I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  lancĭnor |  
|  II sing. |  lancĭnāris, lancĭnāre |  
|  III sing. |  lancĭnātur |  
|  I plur. |  lancĭnāmur |  
|  II plur. |  lancĭnamĭni |  
|  III plur. |  lancĭnantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  lancĭnābar |  
|  II sing. |  lancĭnabāris, lancĭnabāre |  
|  III sing. |  lancĭnabātur |  
|  I plur. |  lancĭnabāmur |  
|  II plur. |  lancĭnabamĭni |  
|  III plur. |  lancĭnabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  lancĭnābor |  
|  II sing. |  lancĭnabĕris, lancĭnabĕre |  
|  III sing. |  lancĭnabĭtur |  
|  I plur. |  lancĭnabĭmur |  
|  II plur. |  lancĭnabimĭni |  
|  III plur. |  lancĭnabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  lancinatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  lancinatus, a, um  es |  
|  III sing. |  lancinatus, a, um  est |  
|  I plur. |  lancinati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  lancinati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  lancinati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  lancinatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  lancinatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  lancinatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  lancinati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  lancinati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  lancinati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  lancinatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  lancinatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  lancinatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  lancinati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  lancinati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  lancinati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  lancĭner |  
|  II sing. |  lancĭnēris, lancĭnēre |  
|  III sing. |  lancĭnētur |  
|  I plur. |  lancĭnēmur |  
|  II plur. |  lancĭnemĭni |  
|  III plur. |  lancĭnentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  lancĭnārer |  
|  II sing. |  lancĭnarēris, lancĭnarēre |  
|  III sing. |  lancĭnarētur |  
|  I plur. |  lancĭnarēmur |  
|  II plur. |  lancĭnaremĭni |  
|  III plur. |  lancĭnarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  lancinatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  lancinatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  lancinatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  lancinati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  lancinati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  lancinati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  lancinatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  lancinatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  lancinatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  lancinati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  lancinati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  lancinati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  lancĭnāre |  
|  II plur. |  lancĭnamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  lancĭnātor |  
|  III sing. |  lancĭnātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  lancĭnantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  lancinatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  lancĭnāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  lancinatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  lancinati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  lancinatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  lancĭnandus, a, um |      |