Déclinaison / Conjugueur latin
lignor - Diathèse active
(lignor, lignāris, lignāri, lignatus, lignatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | lignor |
| II sing. | lignāris, lignāre |
| III sing. | lignātur |
| I plur. | lignāmur |
| II plur. | lignamĭni |
| III plur. | lignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | lignābar |
| II sing. | lignabāris, lignabāre |
| III sing. | lignabātur |
| I plur. | lignabāmus |
| II plur. | lignabamĭni |
| III plur. | lignantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | lignābor |
| II sing. | lignabĕris, lignabĕre |
| III sing. | lignabĭtur |
| I plur. | lignabĭmur |
| II plur. | lignabimĭni |
| III plur. | lignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | lignatus, a, um sum |
| II sing. | lignatus, a, um es |
| III sing. | lignatus, a, um est |
| I plur. | lignati, ae, a sumus |
| II plur. | lignati, ae, a estis |
| III plur. | lignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | lignatus, a, um eram |
| II sing. | lignatus, a, um eras |
| III sing. | lignatus, a, um erat |
| I plur. | lignati, ae, a eramus |
| II plur. | lignati, ae, a eratis |
| III plur. | lignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | lignatus, a, um ero |
| II sing. | lignatus, a, um eris |
| III sing. | lignatus, a, um erit |
| I plur. | lignati, ae, a erimus |
| II plur. | lignati, ae, a eritis |
| III plur. | lignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ligner |
| II sing. | lignēris, lignēre |
| III sing. | lignētur |
| I plur. | lignēmur |
| II plur. | lignemĭni |
| III plur. | lignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | lignārer |
| II sing. | lignarēris, lignarēre |
| III sing. | lignarētur |
| I plur. | lignāremur |
| II plur. | lignaremĭni |
| III plur. | lignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | lignatus, a, um sim |
| II sing. | lignatus, a, um sis |
| III sing. | lignatus, a, um sit |
| I plur. | lignati, ae, a simus |
| II plur. | lignati, ae, a sitis |
| III plur. | lignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | lignatus, a, um essem |
| II sing. | lignatus, a, um esses |
| III sing. | lignatus, a, um esset |
| I plur. | lignati, ae, a essemus |
| II plur. | lignati, ae, a essetis |
| III plur. | lignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | lignāre |
| II plur. | lignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | lignātor |
| III sing. | lignātor |
| II plur. | |
| III plur. | lignantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| lignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | lignatus, a, um esse |
| Plurale: | lignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | lignatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | lignatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| lignans, antis |
| FUTUR |
| lignatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | lignatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | lignandi |
| Datif: | lignando |
| Accusatif: | lignandum |
| Ablatif: | lignando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |