Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | luctificabilis |
| Gen. | luctificabilis |
| Dat. | luctificabili |
| Acc. | luctificabilem |
| Abl. | luctificabili |
| Voc. | luctificabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | luctificabiles |
| Gen. | luctificabilĭum |
| Dat. | luctificabilĭbus |
| Acc. | luctificabiles |
| Abl. | luctificabilĭbus |
| Voc. | luctificabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | luctificabilis |
| Gen. | luctificabilis |
| Dat. | luctificabili |
| Acc. | luctificabilem |
| Abl. | luctificabili |
| Voc. | luctificabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | luctificabiles |
| Gen. | luctificabilĭum |
| Dat. | luctificabilĭbus |
| Acc. | luctificabiles |
| Abl. | luctificabilĭbus |
| Voc. | luctificabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | luctificabile |
| Gen. | luctificabilis |
| Dat. | luctificabili |
| Acc. | luctificabile |
| Abl. | luctificabili |
| Voc. | luctificabile |
| PLURIEL |
| Nom. | luctificabilĭa |
| Gen. | luctificabilĭum |
| Dat. | luctificabilĭbus |
| Acc. | luctificabilĭa |
| Abl. | luctificabilĭbus | |