Déclinaison / Conjugueur latin
lustror - Diathèse active
(lustror, lustrāris, lustrāri, lustratus, lustratum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | lustror |
| II sing. | lustrāris, lustrāre |
| III sing. | lustrātur |
| I plur. | lustrāmur |
| II plur. | lustramĭni |
| III plur. | lustrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | lustrābar |
| II sing. | lustrabāris, lustrabāre |
| III sing. | lustrabātur |
| I plur. | lustrabāmus |
| II plur. | lustrabamĭni |
| III plur. | lustrantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | lustrābor |
| II sing. | lustrabĕris, lustrabĕre |
| III sing. | lustrabĭtur |
| I plur. | lustrabĭmur |
| II plur. | lustrabimĭni |
| III plur. | lustrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | lustratus, a, um sum |
| II sing. | lustratus, a, um es |
| III sing. | lustratus, a, um est |
| I plur. | lustrati, ae, a sumus |
| II plur. | lustrati, ae, a estis |
| III plur. | lustrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | lustratus, a, um eram |
| II sing. | lustratus, a, um eras |
| III sing. | lustratus, a, um erat |
| I plur. | lustrati, ae, a eramus |
| II plur. | lustrati, ae, a eratis |
| III plur. | lustrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | lustratus, a, um ero |
| II sing. | lustratus, a, um eris |
| III sing. | lustratus, a, um erit |
| I plur. | lustrati, ae, a erimus |
| II plur. | lustrati, ae, a eritis |
| III plur. | lustrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | lustrer |
| II sing. | lustrēris, lustrēre |
| III sing. | lustrētur |
| I plur. | lustrēmur |
| II plur. | lustremĭni |
| III plur. | lustrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | lustrārer |
| II sing. | lustrarēris, lustrarēre |
| III sing. | lustrarētur |
| I plur. | lustrāremur |
| II plur. | lustraremĭni |
| III plur. | lustrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | lustratus, a, um sim |
| II sing. | lustratus, a, um sis |
| III sing. | lustratus, a, um sit |
| I plur. | lustrati, ae, a simus |
| II plur. | lustrati, ae, a sitis |
| III plur. | lustrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | lustratus, a, um essem |
| II sing. | lustratus, a, um esses |
| III sing. | lustratus, a, um esset |
| I plur. | lustrati, ae, a essemus |
| II plur. | lustrati, ae, a essetis |
| III plur. | lustrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | lustrāre |
| II plur. | lustramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | lustrātor |
| III sing. | lustrātor |
| II plur. | |
| III plur. | lustrantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| lustrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | lustratus, a, um esse |
| Plurale: | lustrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | lustratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | lustratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| lustrans, antis |
| FUTUR |
| lustratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | lustratum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | lustrandi |
| Datif: | lustrando |
| Accusatif: | lustrandum |
| Ablatif: | lustrando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |