Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | mălĭvŏlens |
| Gen. | malivolentis |
| Dat. | malivolenti |
| Acc. | malivolentem |
| Abl. | malivolenti |
| Voc. | mălĭvŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | malivolentes |
| Gen. | malivolentĭum |
| Dat. | malivolentĭbus |
| Acc. | malivolentes |
| Abl. | malivolentĭbus |
| Voc. | malivolentes |
| SINGULIER |
| Nom. | mălĭvŏlens |
| Gen. | malivolentis |
| Dat. | malivolenti |
| Acc. | malivolentem |
| Abl. | malivolenti |
| Voc. | mălĭvŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | malivolentes |
| Gen. | malivolentĭum |
| Dat. | malivolentĭbus |
| Acc. | malivolentes |
| Abl. | malivolentĭbus |
| Voc. | malivolentes |
| SINGULIER |
| Nom. | mălĭvŏlens |
| Gen. | malivolentis |
| Dat. | malivolenti |
| Acc. | mălĭvŏlens |
| Abl. | malivolenti |
| Voc. | mălĭvŏlens |
| PLURIEL |
| Nom. | malivolentĭa |
| Gen. | malivolentĭum |
| Dat. | malivolentĭbus |
| Acc. | malivolentĭa |
| Abl. | malivolentĭbus | |