Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | manabilis |
| Gen. | manabilis |
| Dat. | manabili |
| Acc. | manabilem |
| Abl. | manabili |
| Voc. | manabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | manabiles |
| Gen. | manabilĭum |
| Dat. | manabilĭbus |
| Acc. | manabiles |
| Abl. | manabilĭbus |
| Voc. | manabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | manabilis |
| Gen. | manabilis |
| Dat. | manabili |
| Acc. | manabilem |
| Abl. | manabili |
| Voc. | manabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | manabiles |
| Gen. | manabilĭum |
| Dat. | manabilĭbus |
| Acc. | manabiles |
| Abl. | manabilĭbus |
| Voc. | manabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | manabile |
| Gen. | manabilis |
| Dat. | manabili |
| Acc. | manabile |
| Abl. | manabili |
| Voc. | manabile |
| PLURIEL |
| Nom. | manabilĭa |
| Gen. | manabilĭum |
| Dat. | manabilĭbus |
| Acc. | manabilĭa |
| Abl. | manabilĭbus | |