Déclinaison / Conjugueur latin
mentĭor - Diathèse active
(mentĭor, mentīris, mentīri, mentitus, mentitum)
verbe transitif e intransitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mentĭor |
| II sing. | mentīris, mentīre |
| III sing. | mentītur |
| I plur. | mentīmur |
| II plur. | mentimĭni |
| III plur. | mentiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mentiēbar |
| II sing. | mentiebāris, mentiebāre |
| III sing. | mentiebātur |
| I plur. | mentiebāmur |
| II plur. | mentiebamĭni |
| III plur. | mentiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mentĭar |
| II sing. | mentiēris, mentiēre |
| III sing. | mentiētur |
| I plur. | mentiēmur |
| II plur. | mentiemĭni |
| III plur. | mentientur |
| PARFAIT |
| I sing. | mentitus, a, um sum |
| II sing. | mentitus, a, um es |
| III sing. | mentitus, a, um est |
| I plur. | mentiti, ae, a sumus |
| II plur. | mentiti, ae, a estis |
| III plur. | mentiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mentitus, a, um eram |
| II sing. | mentitus, a, um eras |
| III sing. | mentitus, a, um erat |
| I plur. | mentiti, ae, a eramus |
| II plur. | mentiti, ae, a eratis |
| III plur. | mentiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mentitus, a, um ero |
| II sing. | mentitus, a, um eris |
| III sing. | mentitus, a, um erit |
| I plur. | mentiti, ae, a erimus |
| II plur. | mentiti, ae, a eritis |
| III plur. | mentiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mentĭar |
| II sing. | mentiāris, mentiāre |
| III sing. | mentiātur |
| I plur. | mentiāmur |
| II plur. | mentiamĭni |
| III plur. | mentiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mentīrer |
| II sing. | mentirēris, mentirēre |
| III sing. | mentirētur |
| I plur. | mentirēmur |
| II plur. | mentirēmini |
| III plur. | mentirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mentitus, a, um sim |
| II sing. | mentitus, a, um sis |
| III sing. | mentitus, a, um sit |
| I plur. | mentiti, ae, a simus |
| II plur. | mentiti, ae, a sitis |
| III plur. | mentiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mentitus, a, um essem |
| II sing. | mentitus, a, um esses |
| III sing. | mentitus, a, um esset |
| I plur. | mentiti, ae, a essemus |
| II plur. | mentiti, ae, a essetis |
| III plur. | mentiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mentīre |
| II plur. | mentimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mentītor |
| III sing. | mentītor |
| II plur. | |
| III plur. | mentiuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mentīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mentitus, a, um esse |
| Plurale: | mentiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | mentitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | mentitūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mentiens, ientis |
| FUTUR |
| mentitūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | mentitum |
| Passivo: | mentitu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mentiendi |
| Datif: | mentiendo |
| Accusatif: | mentiendum |
| Ablatif: | mentiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| mentiendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MENTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|