Déclinaison / Conjugueur latin
mĕrĕor - Diathèse active
(mĕrĕor, mĕrēris, mĕrēri, meritus, meritum)
verbe transitif e intransitif déponent II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĕrĕor |
| II sing. | mĕrēris, mĕrēre |
| III sing. | mĕrētur |
| I plur. | mĕrēmur |
| II plur. | mĕremĭni |
| III plur. | mĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĕrēbar |
| II sing. | mĕrebāris, mĕrebāre |
| III sing. | mĕrebātur |
| I plur. | mĕrebāmur |
| II plur. | mĕrebamĭni |
| III plur. | mĕrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mĕrēbor |
| II sing. | mĕrebĕris, mĕrebĕre |
| III sing. | mĕrebĭtur |
| I plur. | mĕrebĭmur |
| II plur. | mĕrebimĭni |
| III plur. | mĕrebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | meritus, a, um sum |
| II sing. | meritus, a, um es |
| III sing. | meritus, a, um est |
| I plur. | meriti, ae, a sumus |
| II plur. | meriti, ae, a estis |
| III plur. | meriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | meritus, a, um eram |
| II sing. | meritus, a, um eras |
| III sing. | meritus, a, um erat |
| I plur. | meriti, ae, a eramus |
| II plur. | meriti, ae, a eratis |
| III plur. | meriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | meritus, a, um ero |
| II sing. | meritus, a, um eris |
| III sing. | meritus, a, um erit |
| I plur. | meriti, ae, a erimus |
| II plur. | meriti, ae, a eritis |
| III plur. | meriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĕrĕar |
| II sing. | mĕreāris, mĕreāre |
| III sing. | mĕreātur |
| I plur. | mĕreāmur |
| II plur. | mĕreamĭni |
| III plur. | mĕreantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĕrērer |
| II sing. | mĕrerēris, mĕrerēre |
| III sing. | mĕrerētur |
| I plur. | mĕrerēmur |
| II plur. | mĕreremĭni |
| III plur. | mĕrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | meritus, a, um sim |
| II sing. | meritus, a, um sis |
| III sing. | meritus, a, um sit |
| I plur. | meriti, ae, a simus |
| II plur. | meriti, ae, a sitis |
| III plur. | meriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | meritus, a, um essem |
| II sing. | meritus, a, um esses |
| III sing. | meritus, a, um esset |
| I plur. | meriti, ae, a essemus |
| II plur. | meriti, ae, a essetis |
| III plur. | meriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mĕrēre |
| II plur. | mĕremĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mĕrētor |
| III sing. | mĕrētor |
| II plur. | |
| III plur. | mĕrentor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mĕrēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | meritus, a, um esse |
| Plurale: | meriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | meritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | meritūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mĕrens, entis |
| FUTUR |
| meritūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | meritum |
| Passivo: | meritu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mĕrendi |
| Datif: | mĕrendo |
| Accusatif: | mĕrendum |
| Ablatif: | mĕrendo |
| |
| GERUNDIVO |
| mĕrendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MEREOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|