Déclinaison / Conjugueur latin
mĭnistror - Diathèse passive
(mĭnistro, mĭnistras, ministravi, mĭnistrāre, ministratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mĭnistror |
| II sing. | mĭnistrāris, mĭnistrāre |
| III sing. | mĭnistrātur |
| I plur. | mĭnistrāmur |
| II plur. | mĭnistramĭni |
| III plur. | mĭnistrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĭnistrābar |
| II sing. | mĭnistrabāris, mĭnistrabāre |
| III sing. | mĭnistrabātur |
| I plur. | mĭnistrabāmur |
| II plur. | mĭnistrabamĭni |
| III plur. | mĭnistrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mĭnistrābor |
| II sing. | mĭnistrabĕris, mĭnistrabĕre |
| III sing. | mĭnistrabĭtur |
| I plur. | mĭnistrabĭmur |
| II plur. | mĭnistrabimĭni |
| III plur. | mĭnistrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ministratus, a, um sum |
| II sing. | ministratus, a, um es |
| III sing. | ministratus, a, um est |
| I plur. | ministrati, ae, a sumus |
| II plur. | ministrati, ae, a estis |
| III plur. | ministrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ministratus, a, um eram |
| II sing. | ministratus, a, um eras |
| III sing. | ministratus, a, um erat |
| I plur. | ministrati, ae, a eramus |
| II plur. | ministrati, ae, a eratis |
| III plur. | ministrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ministratus, a, um ero |
| II sing. | ministratus, a, um eris |
| III sing. | ministratus, a, um erit |
| I plur. | ministrati, ae, a erimus |
| II plur. | ministrati, ae, a eritis |
| III plur. | ministrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĭnistrer |
| II sing. | mĭnistrēris, mĭnistrēre |
| III sing. | mĭnistrētur |
| I plur. | mĭnistrēmur |
| II plur. | mĭnistremĭni |
| III plur. | mĭnistrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĭnistrārer |
| II sing. | mĭnistrarēris, mĭnistrarēre |
| III sing. | mĭnistrarētur |
| I plur. | mĭnistrarēmur |
| II plur. | mĭnistraremĭni |
| III plur. | mĭnistrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ministratus, a, um sim |
| II sing. | ministratus, a, um sis |
| III sing. | ministratus, a, um sit |
| I plur. | ministrati, ae, a simus |
| II plur. | ministrati, ae, a sitis |
| III plur. | ministrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ministratus, a, um essem |
| II sing. | ministratus, a, um esses |
| III sing. | ministratus, a, um esset |
| I plur. | ministrati, ae, a essemus |
| II plur. | ministrati, ae, a essetis |
| III plur. | ministrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mĭnistrāre |
| II plur. | mĭnistramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mĭnistrātor |
| III sing. | mĭnistrātor |
| II plur. | |
| III plur. | mĭnistrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ministratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mĭnistrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ministratus, a, um esse |
| Plurale: | ministrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| ministratum esse |
| GERUNDIVO |
| mĭnistrandus, a, um |
| SUPIN |
| ministratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MINISTROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|