Déclinaison / Conjugueur latin
mĭnor - Diathèse active
(mĭnor, mĭnāris, mĭnāri, minatus, minatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĭnor |
| II sing. | mĭnāris, mĭnāre |
| III sing. | mĭnātur |
| I plur. | mĭnāmur |
| II plur. | mĭnamĭni |
| III plur. | mĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĭnābar |
| II sing. | mĭnabāris, mĭnabāre |
| III sing. | mĭnabātur |
| I plur. | mĭnabāmur |
| II plur. | mĭnabamĭni |
| III plur. | mĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mĭnābor |
| II sing. | mĭnabĕris, mĭnabĕre |
| III sing. | mĭnabĭtur |
| I plur. | mĭnabĭmur |
| II plur. | mĭnabimĭni |
| III plur. | mĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | minatus, a, um sum |
| II sing. | minatus, a, um es |
| III sing. | minatus, a, um est |
| I plur. | minati, ae, a sumus |
| II plur. | minati, ae, a estis |
| III plur. | minati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | minatus, a, um eram |
| II sing. | minatus, a, um eras |
| III sing. | minatus, a, um erat |
| I plur. | minati, ae, a eramus |
| II plur. | minati, ae, a eratis |
| III plur. | minati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | minatus, a, um ero |
| II sing. | minatus, a, um eris |
| III sing. | minatus, a, um erit |
| I plur. | minati, ae, a erimus |
| II plur. | minati, ae, a eritis |
| III plur. | minati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mĭner |
| II sing. | mĭnēris, mĭnēre |
| III sing. | mĭnētur |
| I plur. | mĭnēmur |
| II plur. | mĭnemĭni |
| III plur. | mĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mĭnārer |
| II sing. | mĭnarēris, mĭnarēre |
| III sing. | mĭnarētur |
| I plur. | mĭnarēmur |
| II plur. | mĭnaremĭni |
| III plur. | mĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | minatus, a, um sim |
| II sing. | minatus, a, um sis |
| III sing. | minatus, a, um sit |
| I plur. | minati, ae, a simus |
| II plur. | minati, ae, a sitis |
| III plur. | minati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | minatus, a, um essem |
| II sing. | minatus, a, um esses |
| III sing. | minatus, a, um esset |
| I plur. | minati, ae, a essemus |
| II plur. | minati, ae, a essetis |
| III plur. | minati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mĭnāre |
| II plur. | mĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mĭnātor |
| III sing. | mĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | mĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | minatus, a, um esse |
| Plurale: | minati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | minatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | minatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mĭnans, antis |
| FUTUR |
| minatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | minatum |
| Passivo: | minatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mĭnandi |
| Datif: | mĭnando |
| Accusatif: | mĭnandum |
| Ablatif: | mĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| mĭnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MINOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|