Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | monstrabilis |
| Gen. | monstrabilis |
| Dat. | monstrabili |
| Acc. | monstrabilem |
| Abl. | monstrabili |
| Voc. | monstrabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | monstrabiles |
| Gen. | monstrabilĭum |
| Dat. | monstrabilĭbus |
| Acc. | monstrabiles |
| Abl. | monstrabilĭbus |
| Voc. | monstrabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | monstrabilis |
| Gen. | monstrabilis |
| Dat. | monstrabili |
| Acc. | monstrabilem |
| Abl. | monstrabili |
| Voc. | monstrabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | monstrabiles |
| Gen. | monstrabilĭum |
| Dat. | monstrabilĭbus |
| Acc. | monstrabiles |
| Abl. | monstrabilĭbus |
| Voc. | monstrabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | monstrabile |
| Gen. | monstrabilis |
| Dat. | monstrabili |
| Acc. | monstrabile |
| Abl. | monstrabili |
| Voc. | monstrabile |
| PLURIEL |
| Nom. | monstrabilĭa |
| Gen. | monstrabilĭum |
| Dat. | monstrabilĭbus |
| Acc. | monstrabilĭa |
| Abl. | monstrabilĭbus | |