Déclinaison / Conjugueur latin
monstror - Diathèse passive
(monstro, monstras, monstravi, monstrāre, monstratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | monstror |
| II sing. | monstrāris, monstrāre |
| III sing. | monstrātur |
| I plur. | monstrāmur |
| II plur. | monstramĭni |
| III plur. | monstrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | monstrābar |
| II sing. | monstrabāris, monstrabāre |
| III sing. | monstrabātur |
| I plur. | monstrabāmur |
| II plur. | monstrabamĭni |
| III plur. | monstrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | monstrābor |
| II sing. | monstrabĕris, monstrabĕre |
| III sing. | monstrabĭtur |
| I plur. | monstrabĭmur |
| II plur. | monstrabimĭni |
| III plur. | monstrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | monstratus, a, um sum |
| II sing. | monstratus, a, um es |
| III sing. | monstratus, a, um est |
| I plur. | monstrati, ae, a sumus |
| II plur. | monstrati, ae, a estis |
| III plur. | monstrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | monstratus, a, um eram |
| II sing. | monstratus, a, um eras |
| III sing. | monstratus, a, um erat |
| I plur. | monstrati, ae, a eramus |
| II plur. | monstrati, ae, a eratis |
| III plur. | monstrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | monstratus, a, um ero |
| II sing. | monstratus, a, um eris |
| III sing. | monstratus, a, um erit |
| I plur. | monstrati, ae, a erimus |
| II plur. | monstrati, ae, a eritis |
| III plur. | monstrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | monstrer |
| II sing. | monstrēris, monstrēre |
| III sing. | monstrētur |
| I plur. | monstrēmur |
| II plur. | monstremĭni |
| III plur. | monstrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | monstrārer |
| II sing. | monstrarēris, monstrarēre |
| III sing. | monstrarētur |
| I plur. | monstrarēmur |
| II plur. | monstraremĭni |
| III plur. | monstrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | monstratus, a, um sim |
| II sing. | monstratus, a, um sis |
| III sing. | monstratus, a, um sit |
| I plur. | monstrati, ae, a simus |
| II plur. | monstrati, ae, a sitis |
| III plur. | monstrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | monstratus, a, um essem |
| II sing. | monstratus, a, um esses |
| III sing. | monstratus, a, um esset |
| I plur. | monstrati, ae, a essemus |
| II plur. | monstrati, ae, a essetis |
| III plur. | monstrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | monstrāre |
| II plur. | monstramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | monstrātor |
| III sing. | monstrātor |
| II plur. | |
| III plur. | monstrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| monstratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| monstrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | monstratus, a, um esse |
| Plurale: | monstrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| monstratum esse |
| GERUNDIVO |
| monstrandus, a, um | |